Ve evet asla yapıma uygun olmayan bir şeyi yapıyorum bu aralar ve evet isteyerek yapıyorum bunu.
Kendime döndüm, dedim ki dur ben bi kendi içimle hesaplaşayım…
Kendi kendime olmak böyle tek takılmak hoşuma gidiyor.
Ne karışan var ne eden
Oh mis…
Kendi kendimin efendisi gibiyim
İstediğim yere gider istediğim yerden dönerim
Bi tek kendime hesap sorar bi tek kendime hesap veririm.
Aman kimse olmasa da olur hayatımda ben böyle tek mutluyum.
Ya da mutluluk sandığımın içinde kör olmuş bir ebeyim.
Yakalamaya çalıştıklarımı kaybettim
Sessizleşti etraf
Güvendiğim omzum yok ki artık
Kanadı kırık güvercin gibiyim sanki…
Ben yine uçaklara bakıp nasıl uçtuklarına hayret etmek istiyorum
Yine koluna sarılıp omzuna öpücük kondurmak
Dolu dolu koklamak ve bir daha bırakmak istemiyorum.
Sokaklarında sensiz dolanmaktan yoruldum.
Avare avare bakınmaktan etrafa, belki rast gelirim de görürüm uzaktan da olsa diye ellerimi açmaktan duaya…
Sokağımın başındaki ağacın gölgesinden ürker oldum,
Boş ve bomboş her yer şimdi…
Minnacık olsan dediğin gibi, minnacık ol koynuma alayım seni,
Görmesin kimse saklı kal orda,
Kaçma çıkma bi yere…
Şimdi çok güzel bir cümlem var bu günlerde ve kendimce avuntum; delilik işte
Ortak bir noktamız var sevgilim hala seninle..
Şimdi Kıvranıyoruz acıdan..
Peki…
Sen orada kıvran ben burada… Yanalım kavrulalım bu yangında..
Peki..
Yanalım..
Ama gel ya gel de birlikte yanalım….
PINAR ÜSTÜNDAĞ
YAZARA E-POSTA GÖNDER