Ne yaşanırsa yaşansın asla ve asla “neden” diye sormadım ki bundan sonra da sormamayı diliyorum kendi adıma; şu zamana kadar yaşadıklarımın ne başına ne de sonunda layık görmedim bu “neden” i koymayı. Vardır elbet bi manası bi anlamı diye düşündüm hep ki bundan sonra da böyle düşünmeyi diliyorum kendi adıma…
Kendi adıma çok fazla şey dilediğim, kısmen bir çoğunun olduğu, az bir kısmının olmadığı; iç duygusal çatışmalarımla çatıştığım ve galip çıktığım, derinlere kazılmışları ortaya çıkardığım ve özgür bıraktığım; ömrüm boyunca karşılaşmadığım kadar kötü niyetle karşılaştığım ve mücadele etmek zorunda kaldığım, sanki bir sokakmışçasına düşünüp de artık köşeyi dönüp diğer sokağı görmek lazım diye hayalimde canlandırdığım; yüzüne bakmaktan iğrendiğim insanlarla aynı ortamı paylaşmak zorunda kaldığım ve kafamda son noktayı koyup artık o noktayı yazılı hale getirmeye hazırlandığım; uzun lafın kısası çok karışık bi zamanındayım hayatımın…
Son yazının üstünden de baya bi zaman geçmiş farkındayım…
Her başın bir sonu olduğu gibi her son bir başın başlangıcıdır, bunu da biliyorum…
Geri sayıyorum ben şu zamanlarda… Noktalamaya ve başlamaya; adım adım geri sayıyorum…
Sabrımın sınırlarını zorluyorum…
Duygularımı en uç noktalarında yaşıyorum ve hissettiklerimi değil yansıtmam gerekenleri giyiniyorum üzerime duygularımın…
Sabrediyorum…
Garip de bir umudum var…
Bu son; bir başlangıç olacak… Herşey için… Herkes için…
Benim için….
Bundan sonra her şey güzel olacak…
Olsun…
Sonumun başladığı yerde, yeniden doğuyorum boğulmuşluklarımdan… Ve bir can buluyorum şimdilerde, yıkıntılar arasında kalmış parçalarımdan. Ve Bittiğimde başlıyor hayatım… Herşey tükendiğinde; gözyaşım, kahkahalarım, hazırlıklarım, karşılıksızlarım, huzurlarım, huzursuzluklarım, alışkanlıklarım, alışamadıklarım, acılarım, yaralarım, hepsiyle BEN bittiğimde başladı Hayatım…
Pınar’ımdan yeni bir Pınar doğuyor…
Hissediyorum, yenileniyorum…
Yarın Haziran 1…
Yeni ay…Yeni mevsim…
Yeni BEN…
PINAR ÜSTÜNDAĞ
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
