Şüphe

ŞÜPHE

İçimdeki son şüphe de yok oldu, dün akşam sana uzaktan bakarken, gerçek bir tutkuydu bu, benimle büyüyerek yaşayan.

Doysam kadınlığına sonuna kadar, bir gülüşünü bile özlemesem,
hala bu kadar sever miydim seni ?
Bekler miydim ? bir sonraki buluşmayı, yaklaşırken o an kalbim çarpar mıydı ? yerinden fırlarcasına.

Aşk demek varlığını sevmekmiş, her sabah uyandığımda, diğer tarafta senin de gözlerini açtığını bilmekmiş.

Sımsıcak avuçlarını avuçlarıma alıp öperken bile, yıldızlara dokunduğumu nasıl anlatırım sana ?

Onları tek tek toplayıp ellerine bıraksam, ancak o zaman anlarsın ne demek istediğimi.

Uğrunda ölmekten öte, hayallerini yaşatıp, hayatla ölesiye savaşmak için buradayım.

Çirkin yüzlerin kırışmış yalanlarını, yalancı renklerin içine saklarken cesaretsizler.

Sen hepsinin ortasına bir melek gibi inerken, yüzünde sadece gerçekliğin korkusuz bakışı vardı.

Daha önce kimsede görmediğim bir ışıktı gözlerindeki, keşfedilmeyi bekleyen uzun bir yoldu sözlerindeki…

Bir adamın sonsuzlukta aradığı en büyük haz, dişiliğinin uçsuz bucaksız kusursuzluğuna sarılmaktı.
Sesler anlatmaya çalışıyordu ihtişamını müzik olup, sayfalara akan mürekkep çizmek istiyordu benzersizliğini.
Bütün ruhlar birleşse de, hayal ötesi yaratına anlam katamıyordu.

Ne canlarda anlamını aradı bu kanım, hiç biri senin bıraktığın izi bırakmadı, yazdığın kaderi yaşatamadı.
Hem cennetde , hem gerçek dünyadaydım seninleyken, aynı anda iki ayrı bendim.

Mümkün müydü ? seni terk etmek, yüzünden kalbime akan hayat dolu bakışlarına , böylesine alışmışken…
Mümkün müydü ? dudaklarındaki sonsuzlukla tekrar dirilmişken, bir daha ateşler içinde yok olup ölmek…

Başka bir dünyadan geldiğini anlatmak imkansızdı, bir hayalete aşık olmak demekti çünkü seni sevmek …

Gerçekliğin yanından geçmeyen bir cümle kurmak, ancak ruhun yanıma gelince mümkün oluyordu.

Sevişmenin sevmek, dokunmanın hissetmek olduğunu zannedenlere,
konuştuğumuz o bambaşka dili öğretirdim, bir kadını sevmenin ne demek olduğunu
anlamaları için…

Kaybettiğim her mutluluğu tekrar parmakalrının ucunda bulmuşken, ellerini bırakmak
artık imkansızdı.

Her ihtimal varlığın için yaşarken, bir başka teni düşünemezdim, ölümü bile ancak seni cennete uğurladıktan sonra görürdü gözlerim.

Murat
mdinde@gmail.com