Merhamet cömert yüzünü yabancının birine çevirmişken, yalnızlığın asiliğine sarılırsın tereddüt etmeden.
Kırık kalplerin üzerinde yürürken bile, ayaklarını kesen çığlıklar canını yakmamaya başlar. Karanlık bile senin için artık aydınlık kadar masumdur.
Ay ışığıysa, yolunu güneşten daha fazla aydınlatmaya başlar. Cezanın ateşinden kaçanlara gülüp geçmeye başlarken, mahşerdeki salıncaklarda, sevaplarınla günahların arasında korkmadan gidip sallanırsın.
Küstahlığın rengiyle boyanmış iskeletin, çoktan nokta koymayı unuttuğun sarhoşluğun bedenini giymiştir…
Azrail’in bir anlık tebessümüyle, ölümsüzlüğü satın aldığını zannedecek kadar rüyanın en derin yerindesindir oysa.
Senin gibi niceleri ölmeden önce, aynı Azrail’le hayata kadeh kaldırmıştır…
Dişi Azrailin aklını başından alan gözlerinden yansıyan cennetin kapısından, içeri girdiğini zannedersin…
Hayallerin yer çekiminin uzağında dolaşırken, o cazibeye gizlenen zehrin tadını alamazsın.
Yalnız kalmış boşluklarına anlam yüklemek için, Tanrıdan zaman dilenmeye başlarken, hoyratça harcadığın şansın tortularını damalarlarındaki pıhtıda ararsın…
İçin, ıssızlığın ortasındaki ayazda buz kesse de, dudaklarında Temmuz sıcağının kırmızısı dans eder.
Yalnızlık, kulağının dibinde ritim tutarken, ağzından kalabalığa karışan mutluluk çığlıkları dökülür.
Zaman, aradığın şansı ellerine bıraktığında, gözlerin ya başka bir hayaletin peşinde koşuyor ya da aynı gözler onu görmeyecek kadar kapanmıştır…
Murat
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
