Gurur

GURUR

Cesaretini toplamanı istiyorum senden, kendine aynada bir kere daha bakıp,
mucizene saygı duymanı istiyorum.

Tükendiğin anlardaki ikilemlerde , yaşamaktan vazgeçtiğin sabahları,
yalnız akşamlarını görüyorum uzaklardan …

İki cümleyi bir araya getiremiyor, seni seviyorum demekten öteye gidemeyenler.

Kimileride öyle cümleler kuruyorki birbirinden habersiz, yan yana gelince sayfalar,
aynı tutku kokuyor satırlarda, tek bir kalpten çıkmış gibi…

Ne doğruları ne de yanlışları umursuyorum, sen ve canım dediğin küçük aşkın
yaşarken benimle…

İnandığım tek ses seninkiyken , çağırsa da bütün şehrin kadınları,
bırakıp gitmem biliyorsun…

Yanımdaki en gerçek resimken hayatıma astığım güzelliğin, kışkırtan renklerin
kalp kamaştıran ışıkları almaya çalışsa da gözümü, esir olmam onlara…

Kimi intikam için , kimi son şansı diye sarılırken karşındakine, pamuk ipliğiyle tutunurcasına emanet bir elle..
Bu dünyadaki varlığını tahmin eder gibi, yalnızlığın sefaletini göze aldım yıllarca.

Boyaları bir gecelik yağmurla caddelere akıp, denizin mavisine karışan kadınların yüzlerine baktım uzun uzun.
Yalan söylemeyi bile öğretmişken çoğu gözlerine , bir anlık boşlukta eleverdiler içlerindeki yalnızlığı…

Yalnızlığın soğuğuna dayanamazken hiç bir varlık, onlar kalın duvarlarıyla örmüştü
çaresizliklerini…
Fark etmese de gözleri, üşümüyorum diyen sözleriyle buz kesiliyordu kulaklarım.

Anlatılmamış en başka hikayeleri merhem yapıp sürsem de kalbine,senin yaralarına
asla ulaşmazdım bu yüzden…

Çünkü gurur, yaralarını gizleyen bir kabuğa dönüşecekti, altındaki gerçekliğe dokunmasın diye elim.
Senin için savaşırken, yok etse de beni o gurur, öte dünyanın bilinmezliğinde tekrar doğacak ruhum, asla pişman olmayacaktı.

Kimin uğuruna göze aldın bütün bunları ? diye sorduğunda melekler,
yine senin adın duyulacaktı yerin altındaki dünyada…

Murat
mdinde@gmail.com