Yine mi?

"Olmaz artık" desem de olmasa. "Bitti artık" desem bitse.

Renklerimi alıp götürdün bana bir şey kalmadı artık. Griler, siyahlar, kahveler üstüme üstüme geliyor. Yok renklerim. Yok benliğim.

İsteklerim vardı benim. Huzur gibi. Yemyeşil bi çayırda yatıp mis gibi havayı içime çekmek gibi. Şefkat gibi. Bi devin kollarına sığınan bir çocuk gibi. İlgi gibi. Hastayken elinde çorba kasesiyle karşında duran anne gibi. Tutku gibi. Dokunduğunda alev alev yandığını hissettiğin bi ten gibi.

Çığlıklar atmak istiyorum belki de.

- Yeter!

Gitmek istiyorum belki.

- Yalnız da yaşarım.

Sevmek istiyorum belki.

- Bi sen varsın.

Sevilmek istiyorum belki.

Sığınmak istiyorum ya da.

- Huzur bulmak istiyorum.

Yanar mıyım yine? Alev alev. Kollarında erir miyim yine? Yaşadım mı daha önce hiç? Sever miyim seni? Bencilliğimi bitirebilir miyim? Kendim gibi düşünür müyüm seni?

Ne istediğimi bilmiyorum sanırım. Ya da isteklerim hep aynı olduğu için ehemmiyetsiz geliyor.

Tek isteğim var. Bi tane. Benim için en önemlisi belki.

Bi devin kollarında küçücük kalmak dışında bi isteğim yoktu benim. Çok şey mi istedim?

MERVE ARIK
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >