Bazı gerçekleri yaşamak bazen acı geliyormuş gerçekten..
Ve bazı şeyleri yaşamak, belki de ilk defa yaşamak….
Aslında o kadar karışık ki içim bunları yazarken… Neye ve kime ithafen yazdığımı, hatta ne yazmak istediğimi bile bilmediğim bi ruh haliyle açtım öyle yazıyorum..
Hani olur ya, kolu kanadı kırılmış gibi gelir insana… Hani kaslarını hisseder; ama hissetmez.. Sanki tüm vücudu doluymuş gibi, ama aslında boşmuş gibi…
İşin özü;
CAN kaybedilince insan kendinden geçiyor.. Cümleler kısalıyor.. Kelimeler kaçıyor… Yürek içeride haykırıyor.. Sesi dışarıdan duyulmuyor..
CAN gidince… Böyle oluyormuş… Ve daha fazlası… Yaşayınca anladım…
Yaşayınca anladık….
PINAR ÜSTÜNDAĞ
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
