Çok sevip sevildim ama sonunu bilerek ruhumu emdim. (Nemza Sinanoğlu)
Rölantide yaşıyorum hayatı... sevginin çoğunluğunda, özelinin yoksunluğunda. Çok sevdaların içindeydim, gördüm, bildim, yaşayarak öğrendim.... tadına vara vara acısını katarak en özelinden yanarak.....çok sevip sevildim ama sonunu bilerek ruhumu emdim.
Mumların çoğu tükendi,...islerinin kokusuyla ben uyurken. Işıksız kaldım, yine sensizlikten yoksun,...karanlıklar içinde..
Gölgelerin oynadığı duvarlarım nice hikayelerimi dinlerken,..alkol alamadan sarhoşluğun ne demek olduğunu anladım,..efkar dolu gecelerde..
Bişey değişmedi yine sensizlikle geçen bir günümde..tek fark boşa geçen zamanlarım yok gerçek sevgilerimle birlikteyim, farkındalığımın keşfiyle.....gözler hala üzerimde, neyin nasıl gittiğinin düşüncesiyle etrafımdakileri, en güzelinden inandırmakla meşgulüm, gerçek değerlerimi besleyerek büyütmek tek uğraşım..beni sevmekle hükümlü gerçeklerimin benle ilgili hayallerini renklendirmekle iştigal...daha önemli uğraşlarım var şimdi..artık..bundan sonra...
Çok farklı mıyım hayır mı....bence evet:))) çok farkında değil herkes....yine hevesli..yine heyecanlı..yine sevgi dolu ama bi tek farkla ... şimdi daha mutlu ve huzurlu çünkü yokluğunun farkıyla...