Efkarım tüm kırıntılarıyla, gönlümde…etrafımda tüm hatıralar, umudum tüm umutsuzluklara rağmen direnmekte..hayallerim ruhumla birlikte kasırgalar yaratmakta…senle olana ne olmuştu…sevdiğim nerde ben buradayken..
Ben benimleyim, efkarımla birikintilerim içinde..gülmek yok unutturdu o anılar, sayende yaralarımla sarılı öylece durdular....gülümsemeler, çığlıklarla solan geçmişimin birer parçası olarak sayfa sayfa yok oldular..sitemim bir değil bin şimdi..göz yaşlarımın ıslaklığını kaybettiği şu duvarla bütünleşen sessiz ağıtlarım…mutluluktan gelen bir habere dikilen şu gözler, solan geçmişiyle bugün yine bu evde...renksizleşti dünya, karanlıktı yeni sayfalar..benliğim kaybolmuş, susmuş, terk edilmişti, güzelliklerin gölgesine ..
Niceleri gibi değildi..beklenilmişti gelen güzel günler, güz dolu dakikalarda niceleri gibi havada uçuşturulmuştu olmayan dilekler, yıldızların kuyruklarına takılması umuduyla…
Bekletilmişti önünde duran nice güzellikler..onunla var olması dilekleriyle, kendinden söz ettirmişti nice gelecek hatıralar…
Sarhoş olmak için hiç içmemiştim ki ben …sevilmiş olmak için seveyim…kabul etmek lazım, yaktığın ateşi söndüremedim…
Alıştım hem de çok ama artık eskisi kadar kolay değil sevmek zor geliyor… zor…
Günü güneşle seni sevmekle geçiyor günlerim , ama yetişilecek gibi değil terk etti beni bu son bakışın..
Son kez tekrarlanan şarkıların nakaratı gibi..hep bu son deyip tekrarlardayım..nağmelerim hicaz makamında, sevdayı tüttürmekte…kokunu özlemekte, hani senin o hiç bilmediğin huzurun, sonsuzluğunu…
Gitme demek vardı..söylenecek çok söze rağmen..gidişlere seyre daldım….Seni ne çok sevdiğimi gözlerinde bilmediğini bildiğim halde..
Yaşamadan ölmeyi de bilmiyor ki insan…yaşayıp gördüm, cennetten cehenneme de sürüldüm..Belki bir kaç gün daha kalsak bir çıkar yolunu buluruz ama mutlu olur muyuz ?
Bunu hiç bilemediğimden, bu bir kumar değil aşk oyunuydu…savaşmayı bilenle savaşamayan arasında gerçekleşen....
NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER