İnfaz

Aklımın bir köşesinde kalıp, beni didiklemeyecek bir beraberlikti aradığım…

Hani kendine engel olamayıp o ruhunu baştan çıkaran rengarenk şekerleri tatmak istersinya, işte bir anda gelir bu dürtü ve yerleşir en aç yerine…

Karşındakinin nasıl biri olduğunu bile bilmene gerek yoktur…
Duygunun sınırsızlığında dolaşır iki beden, birbirini tanıyormuşçasına.

Geceye dökülen cümleler Alis’in harikalar diyarından çıkıp gelir, herkes mutlu,
herkes bambaşka yaratılmıştır sanki …
Herşey bir kaç saate sığacağı için, anlamlı cümleler kurmaya gerek yoktur aslında.

Zevklerin tanıdık yüzleriyle hergün karşılaşmaya başlayınca, daha rahat uyanmaya başlar sinsi günahlar.
Onlar harekete geçmek için zamanını bekleyen, çalar saatindir.

Sahne ona kalınca, hayatındaki yalancı aşkı da koynuna alıp, şehvetle çalar durur
ayrılık saatine kadar…

Yaptığının doğruluğuna o kadar inandırmışsındırki kendini, perdelerin ardına saklanan pişmanlığın gözleri bile, utanıp yüzleşemez çıplaklığınla.

Her şeye rağmen kollarına kelepçe vurduğun yaramaz çocuk, elbet birgün ezecektir
koyduğun kuralları.

Tadı önce acı gelse de, masumiyetin temiz gibi gözüken sahte yüzüne sen de alışacaktın diğerleri gibi.
O alışkanlığın rahatlığıyla daha kolay atacaktın adımlarını…

Yüzündeki emanet gülüşler , zaman geçtikçe eğreti durmayacaktı dudağının üzerinde.

Paslı ruhların altın suyuna batırılmış dünyasında, oyun oynamaktan zevk alacaktın.

Yalan aşklar diyarında korkusuzca tüm çıplaklığınla uyandıkça ,
artık sen de kir tutmayacaktın diğerleri gibi …

Gerçekten hissetmiş, adı damağında kalmış gibi anlatacaktın herkese.
O başka , o kimseyle kıyaslayamadığın kahramanın olacaktı çünkü…

Tüm bunlara rağmen tek gecelik infazdı yaşananlar ve sabahına gerçeklerle uyanacağını bildiğin için tatlı gelecekti bu ölüm, adı ölüm olsa da …