GÜVEN
Nelerden vazgeçerdin, karşılığında sana sonsuzluğun anahtarını vermeyi teklif etsem?
Hep ama hep mutlu olacaksın desem, yalan olduğunu düşünmez miydin ?
tüm vaatlerimin.
Güvenmezdin,inanmazdın belki bana, önyargıların şüphelerle bilenmiş tırnaklarını geçirmek için uğraşırdın…
Herkes önünde diz çökmeliydi, her şey senin için baştan yaratılmalıydı, bak yine ben
haklıyım demeliydin her zaman…
Güçlü olmak adın gibiydi, içinden aksa da kan kırmızı nehirler sen hep
dik durmalıydın.
Böyle daha ne kadar ? yaşamaya devam edecektin, salıncağın tutunduğun o tek ipiyle, bir diğerine muhtaç olmadan daha ne kadar ? sallanacaktın…
Hatalarımın ateşinde beni cezalandırman yetmezmiş gibi birde gözlerimdeki resmini de
yırtıp atmaya çalşıyordun…
Benimle paylaşmanı dilediğim zamanları saniyelere bölüp yaşatıyordun.
Rüyadaki hayalini görmek bile daha büyük mutluluktu benim için.
Önyargılarının siyahını beyaza döndürmek zordu ve bu yüzden artık bana inanmanı istemiyordum…
Yalan da olsa, sen inanmak istediklerin,doğru zannettiklerinle köşende mutlu olacaktın.
Ama inan, kalbin kaldırmayacaktı bir zaman sonra o yalanları, bilmediğin bir anda,
bir günde duracak, seni yarı yolda bırakacaktı…
Benim senden dilendiğim saatler gibi, ölen ruhu’nun atması için bir kalp dilenecektin gizli gizli…
Gururuna yenilmemek için, yaşar gibi yapacaktın, yalanlarla süslenmiş hikayeler yazacaktın kendine.
Kimse anlamayacaktı sana uzaktan bakarken, ben de bu hikayelerden istiyorum diyecekti imrenerek…
Bir senaryoyu oynadığını asla bilmeyecekti onlar, bir mutluluk oyunuydu çünkü seninkisi…
Murat
mdinde@gmail.com
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
