Kadın Ne İster?

Özledim. Birinin kollarında olmayı. Nefesini duymayı. Kollarının arasında hiç bişey düşünmemeyi. Birinin varlığını özledim.

Aslında kadınların istekleri çok fazla gelir ya değil be. Bi erkeğin yakınlığı, sıcaklığı, anlayışı herşeyi silip süpürür.

Ne kadar dengesiz olursa olsun sarılıp öpmenize karşı gelemez. İster bunu. Dahasını da bekler hatta.

Bi arkadaşının yanında otururken göğsüne çekse, sarsa, sarmalasa diye bekler. "Bak benimle." demenizi değil hissettirmenizi bekler. Şımarmak ister. Öyle çocuk gibi konuşmak değil de tüm çocukluklarına gülmenizi bekler.

Yüzüne baktığınızda gözlerinizden okumak ister herşeyi. Aklınızdakileri orda göreceğini sanar. Sanar ki tüm sözler orda gizli. Teninize dokunduğunda yanmayı bekler içten içe. Yan yanayken ayrı olmayın ister.

Sevmeyi de ister, sevişmeyi de. İkisini ayrı ayrı istemez. Bir olmasını bekler.

Onu mutsuz etmemenizi ister. Uzakta olsanız bile hep çevresindeymiş hissi yaratmanızı, gözlerini kapatıp yüzünüzü görmeyi bekler.

Bütün yalanlara inanır işin kötüsü. Bütünü, hepsi, tamamı... Kandırmış olsanız bile aldanmayı ister.

Biteceğini bilse bile tersinin olmasını içten içe diler.

Kadın dediğin korunmak ister, sıcaklık, yakınlık bekler, en basiti sevilmek ister. En derin sevgiye sahip olmak ister. Yasak elmayı bulmuş gibi. Günahlarını unutup her şeyi sevaba dönüştürmek ister. Seninle beraber. Senin kollarında. Senin sesinde. Senin teninde.

Tüm derdi, tasası yok olur. Sen olursan. Bir olursan.

İstediğine ulaşmak için bekler durur. Bir gün gelir masallardaki gibi kerevetine çıkacağına inanır ya, asıl zorluk odur hep. Yok ki kerevet. Yok ki gökten düşen 3 elma da yok. "Kandığın, kandırıldığın yeter." der.

Olmayanı oldurur belki, ölmeyeni öldürür içinde. Hep ister o kadın. Hep bekler. Seni, sevgini...

Sevgiyi bulmak o kadar zordur ki kadın için. Olmayan sevgiyle avutur kendini. Azla bile yetinir. Azını bulsa çoğunu aramaz belki. Yanında olsaydın, sevseydin yeterdi. Belki...