Bazen Gitmek En İyisidir…

Gidince bitmez insan yeniden başlar başka bir son’a…

Hatıra olur, an'dan sıyrılır, iyi kötü sıkıcı ne varsa sebebin parçası olmaktan kurtulur.

Giden iyidir, özlenen olur, özlem olur, keşke olsa'ların bir numaralı kahramanı olur.

Gitmek iyidir, birinin hayatında rutin unutulan olmaktansa sürekli hatırlanan olur.

Telefonda sakinleşen ses olur, ‘gitti uzakta'ların yumuşayan öfkesi olur, gitmek iyidir, ‘varken ne güzel'mişlerin mührü olur.

Giden için de iyidir, geride kalanlar özel olur. Her şeye rağmen özleyenlerin olur, kötü günleri unutanların, seni özlemle bekleyenlerin olur.

Sende unutursun acılarını gittiklerine dair, yaşattıklarını ve yaşadıklarını. Çünkü kötü olan her şey umuda yenilir ve güne... Yarına doğmak için iyi şeyleri tutarsın elinde.

Gidersin, çok şeyi özleyeceğini bile bile. Ama gitmek iyidir, özlemekte ve özlenmekte...

Gerektiğinde gitmek iyidir bu yüzden, ne sen yük, ne sana yük.
Ne sorular sorgulayıcı ne cevaplar kaçamak. Ne yalan ne bahane. Uzaktan özlemek ve yakın olmadan sevmek. Koşsan yakalarsın ama gülümseyerek yürürsün giderken.

Ne bıraktığını, nelerden vazgeçtiğini bilmek... Ağır bir yük yüreğinde, ağlama isteği ama inadına gülmektir gitmek.

Kalbinin uçan bir kelebek ve çok az ömrünün olduğunu bilmek, yanacağını bile bile ışığa pervane olmaktır gitmek.

Taşıdığın yükle seçtiğin yoldur gitmek. İnandığın yarındır, hataların ve pişmanlığındır... Kendinin teki olmaktır, gururundur, pes ettiğindir, vazgeçtiğindir, doğmak ve devam etmek etmek için geri dönmektir gitmek.

Kalmak üzerine tüm kabullenişleri reddetmektir gitmek. Yaşamak için ölmek, ölsen de kendine dönmektir gitmek. Kalbin durduğunda ve bir an nefes alamadığında kendini hayata döndürmektir gitmek...

Sevgiler

Itır…