Müspet ve Menfi

Çok çok eskilerden yazılmış, meşhur bir düalite hikayesidir aslında bu anlatılacaklar..

Alemimizde faaliyet gösteren iki farklı prensip. Birinin adı müspet diğerinin ise menfi. Her ikisinin de ilahi plan tarafından izinli faaliyet ve tatbikat sahası vardır.

Müspet düşünce ve tatbikatlar kurmayı hedeflerken, menfi düşünceler hep yıkmanın peşindedir. Biri gaye olarak vicdanın üst kutbu olan vazife şeklinde tezahür ederken, diğeri ise alt kutup olan egoyu okşaması, nefis beraatlerine kapı açması ve menfaatlerin peşinden koşması yönünden insanları sömürür.

Müspet olgular ışıkla beslenir, menfi olgular ise karanlıkla. Biri ilahi planın bizden beklediği yönde insan olmamız için yükseltici olmayı gaye edinmiş iken, diğeri dibe çekici ve yıpratıcı olmaktan çok hoşlanır.

Müspet eylemler, gösterilen her samimi gayret neticesinde varlıklarda ilerletici olarak aksiyon alır, menfi eylemler ise her yönden geriletici olarak tezahür eder bünyelerde. Biri fazilet ve erdemden yana iken, diğeri rezilet ile aynı kulvarda yürür. Biri tekamül yoluna ışık tutar, diğeri ise bu yola engeller koymaya çalışır.
Demiştim ya çok eskilerden yazılmış, kıran kırana bir realite savaşı gibidir, bu iki farklı olgu arasındaki hüsumet. Ve de bu çetin mücadele, gönüllerde vicdanın nefse galibiyeti şeklinde son bulacaktır.

Ezelden beri hep vazifelerini yapmıştır bu iki olgu. Amaç ise varklıkların tekamül etmesi. Aslında bu bir yardım eli, varlıkların, büyük bir ahenk içinde, nizama uygun yaşamasını amaçlayan.

İnsanlar, kabuklarını kırıp, göklere kanat çırpmaları için vardırlar. Hiç olduğumuzu bilmek ve de hiçliğimizin içindeki gücü idrak etmek. Bu yüzdendir bu iki farklı mihrakın, hayatları ve yaşayışları muhtelif derecelerde etkilemeleri ve de değiştirmeleri.

Mevlana’nın dediği gibi; “Okyanusta bir damla olabilmektir gaye.” Okyanusun bir damlası, koskoca okyanusun yanında hiç gibi görünebilir. Fakat bilinmelidir ki okyanusun bir damlası, bütün bir okyanusun karakteristik özelliğini taşır.

Uğur Güney