Rüya Dün Deniz Bugün

Rüyamda seni gördüm dün gece. Nasıl bir rüyaydı dersen, çok korkunçtu. Her yerde sen çıkıyordun karşıma. Ben kaçtıkça sen dikiliyordun önümde. Yorgun düştüm; ama yine de koşmaya devam ettim. Nasıl uyandım hatırlamıyorum; ama kan ter içinde kalmıştım.

Rüyadaki gibi korkunç bir gündü bugün. Yine stresli bir gün. Dün akşamdan beri midem ağrıyor. Tersler düzelmedi; ama iyi olmaya çalışıyorum. Dediğin gibi hiçbir şeye değmiyor, biliyorum. Ama bazen kendi kendime "her şey iyi olacak" demekten de yoruluyorum.

Yürürken yanımdan bir araba geçiyor. Gayriihtiyarî, içinde sen olabilirdin, diye bakıyorum.

Ne fark eder ki… Olsan da bir, olmasan da… Arabada Nilüfer çalıyor. “Dönsen bile, dönsen bile, bulamazsın beni bende, araya ayrılık girmiş, sen nerdesin, ben nerde…”

Seni sevmeyi unutmam lazım. Biliyorum. Seni sevmekten vazgeçmem gerek. Umut kırıntıları dediğim bir geçmişten ibaret çünkü o sevgi.

Benim de unutmayı istememin sebebi bu işte. Hafızama hükmedemeyen ruhuma inat. Yazarak kurtulmaya çalışmam da bundan. Yine de durup dururken kelimeler dökülüyor. Ben sustursam da uykularımı bölüyor.

Bugün seni düşündüm. Üsküdar Beşiktaş hattında bir yunus gördüm bugün. Martılar denize inip kalkarken seni hatırladım. Güneş ışınlarından yüzümü gizlerken sesini özledim.

Yine başa döndüm işte. Sar geriye.

Rüya. Dün. Deniz. Bugün.

Bazen gerçekten yoruluyorum ve dayanmaktan vazgeçmeye hazır hale geliyorum. Sen güçlüsün, diyorlar. Bense bu güçlü insanı oynamaktan sıkıldığımı fark ediyorum ansızın. Bazı şarkılarda radyonun sesini sonuna kadar açıp ağlamam bundan mı? Sen çok güçlüsün diyorlar. O kadar çok dediler ki bu sözü...

Öyleyim ya da değilim. Ama bir an için ya da bir süreliğine güçlü olmamak istiyorum. Beni güçsüz gösterecek her şeyi yapmak geliyor içimden. Arayıp sormaksa arayıp sormalı, hatırlamaksa hatırlamak olsun. Unutmak ne zamandan beri güçlü gösteriyor ki bizi? Sevdiysen, hata desen neyi değiştirir? Gözlerin onu arıyorsa bırak arasın. Şu an ona ihtiyacın olduğunu düşünüyorsan, durma git, söyle ona bunu, diyor içimden bir ses. Ama yapamam. Yaptığımda hep daha ağır bir darbe iniyor peşinden. Güçlü olmakla ilgisi yok aslında, ayakta kalmak için hepsi de. Öyle ya da böyle bir şekilde…

Rüyamda seni gördüm desem, hayatta inanmazsın. Ama gördüm. Peşinden baktım sen trene binerken, el salladım arkandan. Geri geleceğin günü geri sayıma geçtim daha tren gardan ayrılmadan. Gözlerim beşinci vagonda kaldı, seni sevdiğimden emin. Yürüdüm eve kadar, tek bir ses etmeden.

Nilhan Fidan
nilhanfidan@cosmoturk.com