“En güzel resmimiz henüz çekilmedi. En güzel anlar her andı…” Nilhan Fidan`ın yeni yazısı...
DERE BOYUNDA
En güzel günümüzü henüz yaşamadık. Bulutları ve yağmuru doya doya kucaklamadık daha. Yerçekimini yenmedik. En güzel güneş henüz doğmadı, en parlak yıldızları tutmadık. Yine de bir rüya gibi yaşadık, bir rüya gibi var ettik birbirimizi. En güzel anlar her andı. En güzel sözler gündelik sözler. Aradığımızı bulmak ve unuttuğumuzu hatırlamaktı.
Sadece elini tutarak ve sana sarılarak zaman durdu. Arabaya atladığımız gibi şehri terk ettik. Bilmediğimiz tepeler aştık, bildiğimiz sahiller aradık. Az kalsın çamura saplandık, bol bol da güldük. Bir dere boyunda oturup yeşil suda yüzen ördekleri izledik. Sazlıklardan havalanan… diye bir şarkı kaldı aklımızda. Bir de limana vuran dalgaların sesi.
Virajlı yollardan geçtik, ağaçların kuytulaştırdığı dar yollardan... Kahverengi dallarla yeşil çayırların arasından... Sana bir bira söyledik, ben bir açık çay içtim. Sosis patates de cabası. Yağmurun rüzgârla üstümüze üstümüze attırdığı damlalarla ıslandık. Yürüyüşe çıkıp az gitmeden geri döndük. Bol bol miskinlik ettik, dinlendik ve mırıldandık.
Gece indi, benimse hiç uykum yok. Dışarıda alaturka nağmeler. “Kendimden kaçak, gecenin en siyahında, lale devri çocukları...” Ateşböcekleri, ördekler ve kumrular hep bir ağızdan söylüyor gibi. Sesler çoğaldı bir anda. Bense sadece dinliyorum. Beyaz saçlı piyanist şantözün parıltılı küpesi gözüme takılıyor... Bir o yana, bir bu yana dönüyorum; ama uykudan eser yok.
Dönüp sana bakıyorum. Seni öyle özlemişim ki...
Saatler uzasa, biz biraz daha uzun süre kalsak burada. Zaman daha yalın, gelecek daha ağırkanlı olsa.
En güzel satırları yazmak isterdim sana. Hiç duyulmamış şiirleri ve en anlamlı öyküleri. Çenenden öpüp gözlerinin içine bakarken bir an için orda kaybolmak isterdim. Bir süreliğine kayıplara karışmak… Biliyorum, en güzel satırlar daha yazılmadı. Her satır bir öncekinden güzel olacak.
En güzel resmimiz henüz çekilmedi. Bizden başka kimsenin göremeyeceği o en güzel kareyi bir tek ben gördüm. Gülümsedim ve ne yalan söyleyeyim, o resmimizi çok sevdim.
Zamanı genişleten, hem yakın hem uzak aralığında akılları karıştıran bir tarihçe… Telaşla, aceleyle silinmeden, hızına alışmadan, farkındalıkları yitirmeden, her anı doya doya yaşamak ve yılların cömertliğinden feyiz almak istiyorum; kanat takıp uçmak ve yaydığın ışıkla çoğalmak…
Dönüp sana baktım tekrar. Uyuyorsun, öyle güzel, öyle huzurlu. Alnından öptüm, iyi geceler bir tanem, dedim. Seni ne kadar özlemişim.
DİĞER ADRESLER 
