Son Durak Burası Yolcu

Gerçekler karşında, bunları gözüne soktuğumdan dolayı sakın dönme..

Son gülenini vaktidir ve gülüyorum şimdi..Sözlerin yalan olmasının bile umurumda olmadığı bir zamanı yaşıyorum, salla savur havaya ve unutma..Gerçeğin para etmediği dünyanda boğulmanı diliyorum..

Zamanın nasıl geçtiğini cidden bende anlamdım, oyunlar sinsilesi içinde binbir türlü sahnelemeyle karşılaştım, sonunda başaracağımı umarken evet bu kez bunda yanıldım..Kabullendim bu oyunum alkışlanmadı..Gariptir gözlerim bile dolmadı,her şeyin doğru olduğu bir yerde yanlışı nerde aramalıydım,aşkımın saflığındandı bu kadar aldanışım.Tam karşımda olduğunu kendimi aynada alkışlarken farkına vardım..

Şimdi kırma vaktiydi tüm tabuları, tüm yeminleri bozma ve tüm zamanı benim adıma kullanma...

Kalbe geçmeyen söz, kadere geçer miydi?? Suskundum birkaç zamandır, tüm dertlerimi, sırlarımı ve acılarımı içime atmaktaydım, çünkü içimdeki sen bir beni anlamaktaydı..

Gerçekler gözünün önüne soğuk mu geldi?? Gidişimin vakti çoktan geçmişti bile..

Gözüm bir şey görmüyordu sanki,havanının sisi ruhumla bütünleştiğinden miydi?? Söyleyecek bir lafında yoktu bana, benim düşünmeden yapmadığım hiçbir şeyin olmadığı gibi...Yüzümün güldüğüne umutlanmamanın gerektiği gözlerimden belliydi dimi..

Bir reçete ister gibisin, önce gözlerini sil ve git bir bardak su iç demek bile geçmedi dilimden.Ne halin varsa görüceksini geçirdim bir tek içimden..Değerimi bilmek, avuçlarındayken beni bulmaktı zaten..Bulamadın bitti ,akıp gidiyorum tutamadığın zamanın içinden, karanlığının boşluğuna işte..

Eskiden senin bir kıvılcımınla tutuşturduğum o günler, uçurmuyor artık yarının hayalleriyle ayaklarımı. Mayın tarlalarıyla dolu şimdi sanki bu ev..Bastıkça kaybedeceğim zamanlar gözlerimde, bugün bırakamasam seni bir daha hiç olamayacağının bilincindeyken, kopup gitmem lazım şimdi yarının ipleri kendi elimdeyken..