Yalnızsın adamsın hem de çok yalnız, biriktirmektesin her geçen saat yeni bir dünü ve içerken hoşlanmalısın geçmişteki dünle, bugünkünün sarhoşluğuyla flörtünü..
Sevmektesin serzenişlerinle birlikte puslu gözüken gelecek günlerini….ve hiçe saymaktasın yaşanılan başka hayatlardaki seninle olan yarınların hayalini.
Yalnızsın hayatındaki birçok kişiye rağmen hem de çok yalnız…her geçen gün yenileriyle dolan hayat defterinde hiç anlamı olmayan birçok siluete rağmen hiçe sayarak ruhlarıyla değil bedenleriyle birlikte olarak yalnız, hem de çok yalnızsın..
Bunları yazıyorum bugün evet..çünkü her gün birçok kez tuttuğum kapı kolu bugün avuçlarımda daha bir anlam kazandı..Terk edilişlerin ve gelecek yeni yarınların umuduyla açılan bir kapı kolu..ellerimin arasındaydı, herkes tarafından her türlü tarifi edilirken benim kulak asmadığım ama gerçekliğini bugün kendi gözlerimle bulduğum, avuçlarımın içindeki güzel yarınlarım…hem de içmiyorum hem bayağı ayığım, hiç kimseye sığınmıyor, ağlamıyor….düşmüyorum yakalarına benimle bir dakika sohbet etmeleri yanımda olmaları için…
Seslenmiyorum birçok yaşanılan hatıraya senin gibi, umutlarım da seninki gibi renksiz değil sadece biraz kırık..
Savurduğum birçok kare, yabancı geldi şimdi bana….çiçeklerim aldı senin gölgelerinle dolu çerçevelerin yerini..Ruhum yabancı şimdi pembe renkte olan dünkü yarınlara..
Uzun süredir sürgünde olan gözlerim, dış dünyanın ışığıyla şuan bakışlarımı kamaştırmakta..Görmeyi bilmediğim birçok şey, şuan yeni doğmuşçasına beni karşılayıp kucaklamakta..Evet bunu hissediyorum şimdi, şuan yeniden doğduğumu..seslenişlerim sevinç çığlıklarıyla yeniden tutuksuz attığım adımlarımda..Şu an yeniden seviyorum hayatı ve sadece onunla geçirdiğim baş başa zamanlarımı……Seviyorum şimdi, benciliğinle yarım bırakılan dostluklarımın kaldığı yerden devam edebilişini..bir hayat yerine, bir kahve karşılığında yeniden kaldığı yerden sürüp giden dostlukları..Yeni yepyeni..sanki yıllar öncesine gitmiş gibi ruhum, hislerim çocukça ve yenilenmiş duygularım..Eskilerden hiçbir eser yok yıkadıkça geçti karartılarım, ruhum dipdiri bilincinde hayatın,yenileri geldikçe yerini doldurur çünkü eski anıların..
NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER