“Ukalasın sen, katı ve agresifsin. Aniden parlayıp tepki veriyorsun. Bu yüzden de çok korkutucu, ilişki yürütemez biri olup çıkıyorsun. Tek başınalığın bencil yapmış seni, aslında istesen de hayatına kimseyi sokamazsın. O kadar sevmişsin ki yalnızlığını onun üstüne gül koklayamazsın. Bu kadarla kalsa yine iyi. Üstüne üstlük bir de senin için bir şeyler yapmaya çabalayanları hiçe sayıyorsun, özellikle de beni!”
Dinledi kadın… hiç konuşmadı, ayaklarının dibine kadar dökülen zehir ona da bulaşmasın diye bir adım geri attı sadece… sustu… yaşanan her şey el ele tutuşup önünden geçti yavaş yavaş. Ama garip bişi vardı. Anlatıcının anlattıklarıyla geçen görüntüler uyumsuzdu… bir kere gülümsedi, “bencil” lafı geçtiğinde. Uzak, soğuk, vay be, der gibi gülümsedi.
Öyle işte, vay be’lik bir durum vardı ortada.
Bildiğinde, çözdüğünde, parçaları birleştirdiğinde ukala olursun. Bilmediğinde; anlamayan aptal. Mutsuz olacaklarından uzak durunca katı olursun, bin bir emekle yaptıklarına saldırıldığında, karşı koyarsan agresif.
Doğruydu aslında, o zaman korkutucu olursun… yağmaya izin vermediğinde yalnız kalırsın, faydalı! olamadığında ise hayatına istesen de kimse girmez…
O zaman çok seversin yalnızlığını, seni senden götürmez çünkü. Senden bi faydası yoktur, sen ondan faydalanırsın, delisindir çünkü… deliliğinle sever seni.
Haa bir de üstüne üstlük etrafında senin için bu kadar çabalayan insanları hiçe saymış olursun. Çünkü herkes öğretmen olmuş bu hayatta, hep öğretecek bi öğrenci peşindeler. Çünkü sen körsün görmezsin, sağırsın duymazsın, aptalsın anlamazsın insanların senin için çabaladığını. Zaten çabaladıklarını anladığında da ukala olursun. Çünkü kimsenin senin için çabalamadığını görürsün. Aslında herkes kendi faydasını başkası üzerinden sağladığından, karşısındaki için çabalarken amaç kendisidir. Ama bunu anlamamalısın. Anlarsan daha çok ukala olursun!! O zaman nolur, tepki verirsin. Tepki verince nolur, çekilmez olursun…
Tek başına kalırsın, bencil olursun…
Bencillik bu kadar tek düze tanımlanabilir tabi, tanımlarını kutudan rastgele çekenler için…
“Eğer bencillik böyle bişi ise ben kesinlikle bencilim” diye geçirdi içinden kadın gülümserken. O zaman bencillik masum bişi olmalı.
Peki kendi faydası için başkalarının hayatlarını hiçe sayarak krallıklarını ilan edenler nasıl tanımlanabilirdi ki?
Onu tanımlayacak tek bir kelime bile bulamadığı için sustu kadın. Sadece bir adım geri attı, zehir yanından akıp gitti ona bulaşmadan.
Aradığı tanımı bulamazsa, en sonunda kutuyu açıp, kötüyü söyleyecekti…
Itır...
itir.sema@gmail.com
ITIR SEMA ERTAŞ
YAZARA E-POSTA GÖNDER