Bir film karesi olsa aklımdakiler, şöyle başlarım çekmeye..
Kamera önce ne olduğunu anlamadığın içinde kan olan hareketli parçacıkları çekmeye başlar, sonra bunlar damar olur, atan kalbin olur, yukarı doğru çıkarsın birden dişler gözükür, sonra dışardan bakarsın kendine ,bir insan....içerden bakıldığında nasılda basit bir organizma..sonra kamera yavaş yavaş dışarı doğru çıkar, kendini dışardan görürsün, sonra yanına bir insan daha eklenir, o organizma, sadece bir organizma olmaktan çıkar ağzını oynatır,kalp atışları hızlanmaya başlar belki, belki burnu akar,belki utanır, belki içi acır üzülür...yanına bir insan daha eklenince belki gerçekten "insan" olur herşey daha komplike olur bir anda...
Sonra iyice yukarıdan çekmeye başlar kamera...o insanın yanına birileri daha eklenir..Belki sana birşey söyler gülersin, belki üzer seni ağlamaya başlarsın , belki hep birlikte gülersin...iyice insan olmuşsundur artık....Biri elini tutuyodur, sen görmezsin ama kameranın kadrajında aynı anda arkanda birileri senin hakkında konuşup gülüyodur,kamera görür...Belki yine senin görmediğin ama kameranın çektiği ,150 m uzağında biri ölmüştür,biri acı çekiyodur,biri hayatının en mutlu gününü yaşıyodur...
Sonra eline bir teknolojik alet verirler birden, derki bunu al, bununla o arkandaki senin hakkında ne konuşuyo ne düşünüyo göreceksin, bileceksin,iyice kurcala. hatta o arkandaki ne yaşıyor, yazıyor, ne söylüyor öğrenebileceksin. onun fotoğrafını çekicen, nezaman istersen bakabilicen. ona kötülük yapmak istiyosan okadar kolay yapıcanki bunu, sende şaşırıcaksın. istersen onu hiç olmadığı biri gibi gösterebileceksin o beraber güldüğü insanlara, onunla dalga geçebileceksin, oyun oynayabileceksin, onu rezil edebileceksin. Ya da kafasında , özelinde ne varsa bileceksin, istersen bunu istediğin gibi kullanabileceksin. Bu güce istediğin ismi takabilirsin, istersen "teknoloji"olsun adı, istersen kendine göre bir isim tak ona, hjdfhjkd de , aptal kutusu de, zeka de, güç de, bilgisayar de,telefon de....
Sonra iyice yukarı çıkar kamera..(gözünüzde canlandırın, tıpki bir film gibi...)sen bunlarla uğraşıyoken...
Bir kuş ötüyodur, bir kaplan geyiğe saldırıyodur, bir karınca küçücük bir ekmek kırıntısını yuvasına götürmek için debeleniyodur, bir çiçek solmuştur belki suyu yok diye, okyanusun dibinde bir balık kendi halinde gezinirken bir başka balığa yem oluyodur...
Aslında sen o güç elindeyken bile küçücük bi insancıkdan başka birşey diilsindir iyice yukardan bakıp bunları gördüğünde.....
Günlük hayata , kendi dertlerimize kaptırıp nasılda unutuyoruz aslında dünyada sadece ufak bir insancık olduğumuzu, bize belli bir sure verildiğini ve sonrasında göçüp gideceğimizi. Bu dünyada misafir olduğumuzu. O yüzdendir ki bazen bilip bilmezden geliyoruz, görüp gözmezden geliyoruz, sadece kendi başımıza geldiğinde dikkatimizi çekiyor bazı şeyler..
Güç tamamen elimizde sandığımız anlarda aslında ne kadar ufak şeylerle uğraştığımızı, aslında ne kadar ufak yaratıklar olduğumuzu düşündüğümüz, daha doğrusu düşünebildiğimiz anlarda gerçekten "insanız". Bunları farketmekde çok geç kalmamak için belkide bazen kendi filmimizi bir kameraya çekiyormuş gibi dışarıdan bir durup izlemeliyiz.
İmge Özbek Reyhan
imgeozbek@gmail.com
İMGE ÖZBEK
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
