Ötekileşenlerden Misin, Ötekileştirilemeyenlerden Misin?

‘Kibir en sevdiğim günahtır.’
Al Pacino Şeytanın Avukatı’nda böyle der ve ben de sık sık alıntılarım. Gerçekten 7 ölümcül günah arasında en tehlikesi kibir sanırım. Hayatının herhangi bir döneminde egosuna yenik düşmeyen var mıdır ki ya da ’egoist’ olmakla suçlamadığımız tek bir insan?

İşte 2 gece önce izleyerek ‘bu sene izlediğim en iyi oyun’ ünvanını verdiğim ‘Güzel Şeyler Bizim Tarafta’daki Orhan tam da Al Pacino’nun kalemi. Kendini fena halde ötekileştirmiş, hani bazı insanların kullanmayı çok sevdiği tabirle de ‘aslında özünde iyi’ bir adam. Uzun bir ilişkisi var, kız arkadaşını seviyor. Sigara içiyor. Zararlı alışkanlıkları var. Kız arkadaşıyla aldıkları makine en değerli eşyası…

Orhan’ın kız arkadaşıyla yaşadığı evin ‘soyulmasından’ sonra gelişen olaylarla geçen 90 dakikanın sonunda KREK bizi boğazımızda yumruk gözlerimizde yaşlarla uğurluyor. Bu 90 dakikanın kazananı Türk tiyatrosu, kaybedeni yok.

Berkun Oya öyle güzel bir metin yazmış ki, ‘Lütfen bu cümle aklımda kalsın, unutmayayım’ dedirtiyor izlerken Çoğu yazarın kapıldığı ‘yabancılaşma’ rehavetinden uzak, tamamen bizden içimizden bir hikaye Güzel Şeyler Bizim Tarafta. En ufak bir abartı olmadan, tüm doğallığıyla köylü kızı Ayşe’yi oynayan Öykü Karayel oyunun belki de en güzel şeyi. Tülin Özen, Bartu Küçükçağlayan ve Ozan Çelik’in da performanslarının müthiş olduğu su götürmez bir gerçek. Güzel Şeyler Bizim Tarafta’nın bu sene izlenen en iyi oyun sıfatını almasındaki etmenlerden biri de oyunu izleyiş şekli: Oyuncuları bir cam fanusun arkasında ellerimizde kulaklıklarla izlemek, oyuncuların nefes alışından, oyunda anlatılan deniz, sinema vb’nin fon seslerini duymak gerçekten anlatılmaz yaşanır bir deneyim. Bir de akla takılan ‘ötekileştirme’ mevzuu var tabii. Zaman zaman ama farkında olarak ama olmadan o kadar ‘ötekileştiriyoruz’ ki kendimizi, oyunda ‘Siz amma şöylesiniz’ci Orhan’a sinir olurken tuhaf bir tanıdıklık hissi duymamız da işte bu yüzden.

KREK Tiyatrosu DOT’la beraber takip ettiğim, oyunlarına gitmekten hiç pişman olmadığım sayılı tiyatrolardan. Güzel Şeyler Bizim Tarafta’dan sonra eminim ki: Berkun Oya yazdıkça Türk tiyatrosu ölmez, seyirci bölünmez… KREK Santral İstanbul’da, aşağıdaki cümleler ‘Güzel Şeyler Bizim Tarafta’da:

- Abla da sevmiştir seni abi
- Sevse ne yazar? Film bitti, yazılar çıktı ama benim adım yok.

*

-Orhan birbirimizi kandırmayalım!
-Kimi kandıralım?