Hiç kesişmedi seninle yollarımız, hiç yanyana beklemedik gelecek olan otobüsü,soğuk bir durakta.
Sen yanlışlıkla bana çarpıp geçmedin yanımdan ve ben sana kızmadım rahatsız olduğumdan.
Kokunu duymadım o bahar sabahında…
Gözlerim seni aramadı hiç camlarda…Camdaki buğulara özenmedi gözlerim,bakakalmadım hiç uzaklara…
Gittiğim yerler,gördüğüm insanlar hatırlatmadılar seni bana
Gezdiğim sergideki o saatin her bir rakamında ‘sen’ yazmıyordun oysa.Hani zaman sen demek değildi ya…
Mevsimler ne de kolay geçti…bahar,yaz derken kış dayandı kapıma…
Dört mevsim senle geçmedi sensizdim bu girdapta.
Gözlerim görmedikçe,kulaklarım sesini duymayıp,tenim hissetmedikçe,ve ben sana olan özlemimi haykırmadıkça yüzüne daha kaç mevsim geçer böyle?
Kaç baharı kışa heba eder,kaç durağa daha bırakırım ümitlerimi,kaç aşk geçer kapımdan ve ben geri çeviririm hepsini…
Sensizliği kanıksayıp,yokluğunla kaç gün daha eklerim geri kalan ömrüme,sonsuzdan geriye daha kaç defa sayarım…
Kaç aşk şarkısının en vurucu sözlerini kazırım aklıma ve hep pelesenk olur dilime yalnız nakaratlar…
Kaç ayrılan daha birleşir,kaç yalnız kavuşur diğer yarısına?
Ve ben bıkmadan ne kadar daha sürdürürüm seni sensiz yaşamayı,ya da daha da önemlisi sen ne zaman gelirsin artık beni unuttuğun bu durağa…
GAMZE ERKUL
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
