Kendime Geldim…

Ne zaman nerde güçlü bir kadın görsem şu geçer aklımdan ; Belli ki bir çok badire atlatmış yada atlatanların elinden tutmuş , Badireleri atlatmak ile elden tutmak aynı tecrube edindiriyor insana da ondan . Aynı acıları hissediyorlar bunu hissettiriyorlar Güç böyle yeniden ruhuna giriyor...

Bu günlerde kabuk değiştiriyorum , Daha az yazıyorum , daha az konuşuyorum , Hayır demesini öğreniyorum , Kalbi kırılmasın diye kendi kalbimi kırmıyorum...

Yeni hep korkuturdu beni , Ama bir yandan da bilirim yeni iyidir temizdir .Çok sevdiğim değer verdiğim birisi beni yeniye ikna etmişti . O gün bugündür yeniden kaçmaz oldum .Canımı yakan yeniler de oldu hayatımda son günlerde.

Yeni dostlarım oldu , Dostum olmak için ruhumu kemirenler de oldu ....Bir de eski dostlarım çocukluğumdan beri yanımda olanlar , Eskiler hep varlar ve eskimeyen eski dostlarım .Ellerim hep sıcak bu yüzden .Ellerimi sıkı sıkı tutukları için, kayıp gitmeme izin vermedikleri için ...Ve karşılık beklemeden bunu yaptıkları için...

Kalbimi çok kıranlarda oldu bugünlerde zor günler hep diriltir derim ben Aşk gibidir ama sonsuz değildir .Bir gün durur ...Son bulur , Ve bilirim ki güneş gibidir dostlar ellerini ısıtırlar yüreğini ısıtırlar ...Yaslandıklarım oldu bazen yaslanmamak için direndiklerim, Yaslanmamam gerekenler oldu , Yaslandıkça ATEŞ gibi yakanlar oldu .Yakıp küle çevirenler oldu ,Direndikçe yaklaştıklarım ve direnirken itip düşürenler oldu…

Ellerimi tutar gibi yapıp birden bırakanlar oldu direndiklerim di bunlar ,Sıkı sıkı tuttukları ellerimi bıraktıklarında birden, boşluğa düştüğüm de oldu benim bugünler de ..Düşerken Tutanlar hep dostlarım oldu .

Anlayanlar oldu , Anlamayanlar , Anlattıklarım oldu , Anlatırken yoranlar oldu ...

Bu yüzden tanırım ben güçlü kadınları nerde görsem .Aynı yürekteniz onlarla ...

Ve nerde gözlerinin içi gülen bir kadın görsem , Acıdan sıvanmış bir yürek var içinde derim, Acı iyidir diriltir , Acıya sırtını dönersen kaçarsan o seni içinden vurur ; İçinden çıkarana kadar içinden geçmeli derim acıların ,direnmek böyle bir şey işte , Direnmek hücrelerini yeniden yapılandırmak böyle bir şey işte ....Acıdan ama o acıyı kendine dersler çıkartarak ayakta duranlar benim yüreğimle bir olan kadınlar .

Bazen öyle insalar çıkar ki karşılarına bir fırtınanın ortasında dim dik beklerler bazıları , Bazıları kaçar , Bazıları üstüne koşar ...Yara almadan geçilmez bu fırtınalar . İşte nerde görsem tanırım ben bu kadınları .

Benden olanlar , Benimle kalbi aynı atanlar , Hissedenler ,Hissederek yaşayanlar , Yaşatanlar …

Yaşamak istemeyenlerden kaçanlardan korkmayanlar .Sadece anlayanlar.

Bitmeyecek sonsuz bir sızı hissederler yüzlerinde Fıtınanın ortasında . İşte onları dirilten de budur , Uyuşana kadar o rüzgara karşı dururlar ve uyuşma başlayınca zaten fıtınada durmuş olur , Güneş açar yeniden ...Ve Çeker giderler .İşte gittiler mi, dim dik ve başkalaşarak devam ederler ,Ruhlarının ne kadar zenginleştiğini o anda farkedemezler .Önce yorgun hissederler sonra ayağa kalkarlar .Dimdik ve ışl ışıllardır .Ne isyanları kalmıştır içlerinde ne keşkeleri .Tüm keşkelerini tüketmişlerdir de ondan .Tüketecek tokat yüzlerine çarpmıştır ve kendilerine gelmişlerdir de ondan.

Nerde yeniden yapılanan bir kadın görsem hissederim derin hüznünü ... Melankolik değilim ,benim içbayan cümlelerim yok edenleride sevmem , hep güç var kelimelerim de .Satır aralarımda .Direniş var .Korku var bazen ...Ama hep dimdik duruş var .

Ama gelin görün ki ileri gitmek isteyen kadınlar hep yarı yolda bırakılan kadınlar olurlar Aşk da da , dostlukta da ....
Dost kelimesinin içi dolu doludur onlarda , Yalnız kalmak istediklerinde canlarını acıtmazlar ...Acıyı acıtmadan söylediklerini anlarlar ...Durur orda beklerler .Egolarını sopa yapıp kalbine vurmazlar kimsenin .Vurdular mı elenirler ve Asla bu kadınların hayatına giremezler isteseler bile .

Balık zekalıdır dedikoldulara karşı bu kadınlar , Arkadan konuşmazlar bu kadınlara güçlü kadınlar denir ....

Sevmeyi bilirler .İnatla sorunları çözmeye çalışırlar küsmeden .Büyükler küsmez derler , tartışırlar çünkü bilirler ki parçalanmadan toparlanılmaz böyle ilişki kurulur . Bir taraf çekip gitmezse giden taraf güçsüz taraftır...
Benim gibi kadınların doğasının kabul etmediği ruhumun kabuk değiştirmesine neden olan acılar ...VE iyi ki benim acılarım var ve Acıtarak geçiyor iyi ki acıtarak öğretiyor .

Bugünlerde değiştiğimi farkettim , değişmem gerektiğini güçlenmem gerektiğini Güçlendiğimi....

Güçlenirken fazlalıklardan kurtulduğumu , Hala içimde insan sevgisinin var olduğunu ve bunu asla yok etmeden dimdik yürüdüğüm günlerdeyim .Yok etmek için değil var etmek için bir çabam olduğu için acılar acıtarak geçiyor ve gidiyor beklide.

35 yaşımın içinden geçerken hala çocuk yanımın , çocuk kalbimin kirlenmesine izin vermediğim günlerdeyim . Küsenler oldu ama küsüp sevmeye devam ettiklerim oldu. Yeniden gönlümü alanlar oldu .Almasına mutlu olduğum .Ya da adını bile duymak istemediklerim oldu bugünlerde Kızıp gidenler oldu bugünlerde dur diyemediklerim doğru söylüyorsun dediklerim oldu, benden vazgeçenlerden Vazgeçtiklerim oldu , tüketip acıtanlar oldu bugünlerde .

Çocuk yanım şımarık yanım hiç olmadı , sempatik olayım derken içleri kirli şımaran kadınlardan olmayanları iyi tanırım nerde görsem ....

Hayatta ne çok ince çizgi olduğunu farkettim mesela bu yıl ben ...

Yanıklarda kabuk bağlıyor izsiz ...

Nerde görsem güçlü kadınları tanırım , Başarıları için ayakta alkışlarım onları ...Hissederim

Mutlulukları ile mutlu olurum .

Çok mutluyum bugün bu satırları yazarken içimde hep kırmızı pabucu ile dolaşan bir kız çocuğu var benim yeniden bugün barıştık onunla yeniden …

Kıranların da canı sağ olsun deyip yolumuza devam ediyoruz , El ele …

Uzun bir yoldan geldik , fırtınalardan geçtik onunla yorulduk , dinleniyoruz şimdi , Ve Bugün kendime geldim… uzaklardan kendime yol aldım bu gece…Kendimdeyim evet ... Kendimle .

Yaslana bileceğin en sağlam omuz kendi omzundur çünkü bugünler de …Dinlenmeli şimdi huzurun koynunda huzurla …