"Hayatta güçlü olmak güzel şey. Onurlu olmak, ayaklarının üzerine tam basabilmek. Bastığın yerleri kırdığın zaman hemen onarabilmek…" Cenk Babaeren`in yeni yazısı...
Bazen kendini feda etmek gerekiyor.
Hayatta güçlü olmak güzel şey. Onurlu olmak, ayaklarının üzerine tam basabilmek. Bastığın yerleri kırdığın zaman hemen onarabilmek…
Savaşmak isteyip savaşamayan, kırdığı yerleri onarmak yerine görmezlikten gelen ya ben?
Ben neyim ki? Sadece yaşamaya çalışan, hayatta idealleri olan ama sonrasında ideallerin hiçbir işe yaramadığını gören garip bir yaratık mıyım?
Çoğu zaman kendimi çok küçümsediğimi düşünüyorum. Belki kendime bu kadar acı çektirmemeliyim. Yoksa bu acıları yaşamak beni mutlu mu ediyor? Biraz sakin düşünüp her şeyin bir çözümü olduğu görebilmeliyim artık.
Peki zamanında yapılması gereken çözümleri niye düşünemedim? İş işten geçtikten sonra ah demenin şimdi ne anlamı var?
Sanırım bir ikilemin içindeyim. Bir yandan, sen güçlü olmasın derken, diğer yandan aman canım bırak bunları yaşa yaşayabildiğin kadar diyorum. Güçlü olsan ne işe yarayacak ki? Demeyi tercih ediyorum…
Galiba çıkmaz yola doğru yaklaşıyorum. Ve bu yol iyi bir yol değil. Üzerimdeki ağırlığı kaldıramayacak kadar yoruldum. Ağırlık gün geçtikçe beni daha da dibe çekiyor. Ya aşağıda da hiçbir şey yoksa? Esas problem burada…
Görmek istediğim şeyleri ya göremezsem. Bütün sorunlardan kurtulmanın en kolay yolu bu mu olmalı?