MUCİZELERİN PEŞİNDE
Kaybettiğim ne varsa tekrar uğruna saptım o çıkmazlara. Her çıkmazın sonunda seni bulurum sandım. Bulmuştum bunca zamanda.
Oysa gökkuşağı renginde mucizeler aldı yerimi. Benimse puslu sabahlarım var. Ürkek duruşlarım.
Senden duyduğum sözcükler, farklı seslerle kulağımda. Hepsi güzel, hepsi aşk dolu. Oysa sözcükler değilmiş tutkuyu yaratan.
Şimdilerde sesin başka tenleri okşuyor. Kollarının arasında, bir tek yüzünü bildiğim yabancıya atıyor kalbin.
Bana ait değil gülüşün. Var olmayan mucizelere inanıyor.
Onlar bilmez sayıklamalarını; üstünü örtmez kış ayazlarında. Kendilerine olan tutkularından daha büyük değil sana hissettikleri.
Bir gün tüm o mucizeler seni tükettiğinde, tekrar ben canlanırsam gözlerinin göz bebeğinde, geç kalmış olacaksın.
Bir zaman, bilindik yolların birinde, bilmediğimiz anlamlarla yüklü bakacak birbirine gözlerimiz. Belki ılık bir meltem esecek o anda. Kokun bahar kokusuyla gelecek bana.
Ve ben bir küçük gülümsemeyle geçip gideceğim.
Şimdi..
Senin sabahlarına doğmaya hazırken dön. Başka kokular bedenlerimize hakim olmadan..
Dön ki bu anlamsızlaşan hayaletim tekrar ruhuna kavuşsun teninin sıcaklığında.
Gözlerine bakayım sevişmelerin ortasında.
Ilık nefesin gidip gelsin içimin ayazlarında.
Yeni mucizeler beni bulmadan;
Sol yanıma başka bedenler yatmadan;
Bana emanet kokunu üstümden atmadan;
Dön...
Burçin Çobanoğlu
info@burcincobanoglu.com
www.burcincobanoglu.com
BURÇİN ÇOBANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
