İleri yaş, yumurta rezervinin azalmasına neden olan stres, sigara kullanımı, çiftlerin her ikisinde veya birindeki genetik bozukluk çocuk sahibi olma şansını düşürüyor. Özellikle genetik testler sayesinde belirlenen sağlam embriyolar anneye transfer edilerek gebelik şansı yükseltiliyor. 

Yumurta rezervi 30 yaşından sonra azalır

Kadının yumurtalık rezervinin en iyi olduğu dönem 20-30 yaş arasındadır. 30 yaşından sonra yumurta rezervinde azalma başlar. 30 yaşındaki her kadında yılda % 10 oranında yumurta kaybı yaşanır. 40 yaşından sonra bu oran % 50’ye çıkar. Kadın 43 yaşına geldiğinde ise normal yolla gebe kalması daha da zorlaşmaktadır. Yaş ilerledikçe kadının yumurta rezervindeki azalma ile birlikte yumurta kalitesi de düşmektedir. Bu nedenle normal yollarla ya da tüp bebek tedavisi ile gebelik oluşmuş kadınlarda ileri yaşta düşük oluşma riski de artmaktadır.

Genç çiftlerde de başarısızlık olabilir

Tüp bebek tedavilerinde başarı oranı değerlendirilirken, göz önüne alınması gereken en önemli faktör kadının yaşıdır. Çünkü yaş ilerledikçe, tüp bebek denemelerinde her zaman başarı elde etmek mümkün olmamaktadır. Bunun yanında ileri yaş faktörü bulunmayan genç çiftlerde de yapılan testlere göre her şey normal görünse bile gebelik oluşmayabilir. Genellikle iyi tüp bebek programlarında kadının yaşı 35’ten genç olsa da, her denemede başarı oranı yaklaşık % 60 oranındadır. 35-37 yaş grubunda başarı oranı % 45, 38-40 yaş arasında % 30, 40-42 yaş grubunda % 20 ve 42’nin üzerinde ise %10 oranındadır.

Yeni gelişmeler gebelik şansını artırıyor

Tüp bebek tedavisinde son yıllarda yaşanan gelişmeler nedeniyle gebelikte başarı oranları artmaktadır. Spermlerin seçimi için IMSI uygulanması yani spermin özel bir mikroskop altında seçilip yumurtanın içine enjekte edilmesi gibi işlemler bunun en güzel örneğidir. Normal şartlarda, mikroenjeksiyon için kullanılan mikroskoplar spermi 400 kat büyütmekte ve sperm seçimi de bu büyütmenin sonucuna göre yapılmaktaydı. IMSI tekniği ise spermi 6600 kat büyüterek, spermin morfolojisinin daha iyi değerlendirilmesini ve gebeliği sağlayacak doğru spermin seçilmesine olanak sağlamaktadır. Laboratuvar koşullarında embriyoların sürekli izlenmesi yani ‘embriyoskop’ ile takip edilmesi de tüp bebekte başarıyı artıran önemli faktörlerden biridir.

Embriyoların genetiği incelenebiliyor

Genetik bilimindeki gelişmeler ise sağlıklı embriyoları inceleme yapma imkanı sağlamaktadır. Bu uygulamada tüp bebek tedavisi ile elde edilen embriyolar ana rahmine yerleştirilmeden önce genetik yapıları incelenerek sağlıklı embriyoların seçilmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca genetik bozukluk nedeniyle oluşabilecek sorunlu gebelikler sonlandırılarak hasta bir çocuğun dünyaya gelmesi engellenmektedir. Erkek faktörlü kısırlık sorununda ise sağlıklı ve DNA’sı en sağlam sperme ulaşmayı sağlayan mikro akışkanlı çipler sayesinde başarı oranı artmaktadır.

Gebeliği engelleyen nedenlere dikkat!

1. Tüp bebek yöntemi ile ilk uygulamada gebe kalmamış çiftlerden çok fazla endişe edilememelidir. Fakat 2 veya daha fazla başarısız tüp bebek uygulamalarında iyi kalitede embriyo verilmesine rağmen gebelik elde edilemiyorsa bu çiftlerin de ayrıntılı değerlendirilmesi gerekir.
2. Kadınlarda ‘rahimle ilgili bir sıkıntı var mı?’ diye rahim için yapışıklık, rahim içi miyom, polip gibi embriyonun tutunmasını engelleyen bir anormal durum varsa araştırılması gerekir. HSG veya histereskopi yöntemi ile problem varsa tespit edilip, tedavi uygulanır.
3. Tüplerde biriken sıvı rahim içine akarak embriyonun tutunmasını engellenmekte veya gebelik oluştuğunda erken düşüklere yol açmaktadır. Bu durumlarda tüplerin laporoskopi yöntemiyle çıkarılması veya rahimle birleştiği noktadan bağlanması gebe kalma şansını yükseltmektedir.
4. Gebeliği engelleyen bağışıklık veya pıhtılaşma sistemine ait bozuklukların tespit edilmesi ve bununla ilgili kan tetkiklerinin yapılarak araştırılması gerekmektedir. Medikal tedavi ile bu sorun giderilmektedir.
5. Tekrarlayan başarısız tüp bebek denemelerinde kullanılan başka bir yöntem ise embriyoların 5. ve 6. güne kadar büyütüp rahime tutunma şansının artırdıktan sonra transfer etmektir. Blastokist denilen embriyoların tutunma şansı daha yüksektir. Ancak hastaların % 40’ı blastokist evresine ulaşamamaktadır.