Tepkilerinizi kontrol altına almayı bir an önce öğrenmelisiniz. Doğal bir kadın olarak rol yapmaktan hoşlanmıyor, içinizden gelmediği halde gülücükler saçmayı kesinlikle reddediyor, sosyal maskelerden nefret ediyorsunuz. Ancak iş dünyasında herkesin birbirine içinden geldiği gibi tepki verdiğini düşünsenize...

Herhalde tam bir karmaşa ortaya çıkar, her firmada durmadan eleman değişir, hiçbir proje tamamlanamazdı. Dikkat edin, burada "Duygularınızı içinize atıp tepkisizleşin." demiyorum, çünkü bu da son derece yanlış ve sizi yıpratacak bir tutum...

Asıl önemli olan, hislerinizi ve özellikle de olumsuz hislerinizi belli ediş tarzınız, kullandığınız dil ve gösterdiğiniz tepkinin dozu... Sadece stresle savaşın: Gündelik ofis hayatı zaten sıkıntılar ve sorunlarla doluyken buna bir de kişisel çatışmaların eklenmesi sizi yoğun bir baskı altına alıyor olabilir. Fakat yaşadığınız stresin sorumlusuna yüklenmek, bağırıp çağırmak, odasının kapısına dayanıp kavga etmek size hiçbir şey kazandırmadığı gibi zaman ve enerji kaybettirecektir.

Öfkelenmeye ya da sıkılmaya başladığınızı hissettiğiniz ortamdan hızla uzaklaşın. Odanıza girip kapınızı kapatın, arkanıza yaslanın ve derin nefes alıp verin. Bu süre sakinleşmenizi sağlayacak ve sizi ilk anda vereceğiniz olası bir aşırı tepkinin yan etkilerinden koruyacaktır.

Özel meselelerinizi ofise taşımayın:

Sevgilinizle ilişkiniz berbat durumda, annenizle geçinemiyorsunuz. en yakın dostunuzla aranız limoni... Herkes gibi sizin de şahsi problemleriniz olabilir, ama işyerindeki tepkilerinizi bu problemlerin yönlendirmesine izin vermeniz çok yanlış. Kişisel sebeplerle duygusal patlamalar yaşamak, ağlama krizlerine girmek sizi kötü duruma düşüreceği gibi performansınızı da etkileyecektir.

Uygun bir dil kullanmaya özen gösterin:

Diyelim ki telefonlara bakması konusunda birçok kez uyardığınız stajyer, yoğun telefon trafiği arasında hala tırnaklarını törpülüyor. Sizin de içinizden doğal olarak onu yakasından tutup duvara yapıştırmak geliyor! Tabii ki bunu yapmayacaksınız leyse? Sakin ama kararlı ve hatta biraz da soğuk bir biçimde onu uyarın, işlerin bu şekilde devam edemeyeceğini, bunun ilk ve son uyarınız olduğunu, eğer onu bir daha boş boş otururken görürseniz işten çıkarmak zorunda kalacağınızı söyleyin. Devam ederse dediğinizi yapın.