Ay Işığı Dans Ediyor Penceremde

- Neden beni takip ediyorsun?

- Seni ben değil, yüreğim takip ediyor.

- Yüreğine bir dur de artık! Acı çekmeni istemiyorum. Seni nazikçe uyardım, senden uzak durdum, yakınlaşma çabalarına avans vermedim. Artık dur Güneş! Kendin için bir son ver bu aşka… Son vermedikçe yüreğin kanamaya devam edecek. Bırak beni kendi ışığımla yanayım. Sen bana aşkla baktıkça bu duyguyu tanır oldum. Garip bir özlem duyuyorum aşka… Aşk hissetmiyorum ve hiç hissetmedim. Belki de hiç hissetmeyeceğim. Sen bırak beni ve kendine uygun birini bul. Bu bana ihanet değil. Sen mutlu olursan ben daha iyi olacağım. Yüreğimin bir kenarını işgal eden üzüntüden kurtulacağım.

- Ben unutmaya çalıştıkça tekrar tekrar diriliyorsun gönlümde… Ne yapsam olmuyor. En acılı aşk şarkılarını, en hareketli boşvermişlik şarkılarını dinliyorum, şiir okuyorum, geziyorum, başka yüzlere bakıyorum ama bir bakıyorum ki; aslında her şeyde seni arıyorum. Geçmiyor bir türlü… İçimde öyle güzelsin ki sen bile yetmiyorsun kirletmeye.

Her halini seviyorum. Her halin güzel geliyor bana… Her kusurunu kabulleniyor ve gülümsüyorum. Her şeyinle anlıyor musun? Kolay mı sanıyorsun böyle bir duyguyu silip atmak? Sende en ufak bir iz bırakmayacak benim aşkım… Bende ise senin izin ve sayfalarca Ay adı kalacak. Senin olmadığın hiçbir yazım ve şiirim yok artık! Her şey sana yazılıyor. Sen benim yazgım değilsin belki ama en güzel yazım oldun. O yazının üstüne gözyaşlarım yağdı. Kabarmış ve sararmış defter sayfalarına yazdım adını… Okudukça tekrar tekrar ağlıyorum. Yoruldum bundan… Ne olur artık birbirimizin hayatından ve rüyalarından uzak duralım.

Seni görüyorum rüyalarımda…
Teninin kokusunu içime çekiyorum.
Ciğerlerim yanıyor kokundan.
Mideme bıçaklar saplanıyor.
Tenim ürperiyor,
Ellerim titriyor
Ve o an ben tüm ruhumla sana uzanıyorum.
Seni sarmalıyor ruhumun görünmez elleri,
Seni sımsıkı hapsediyor görünmez kalbinde…

Seni asıl şimdi seviyorum. Ne zaman başkasına gülümsesem, konuşsam veya sadece baksam; onun sen olmasını diliyorum. Kendi saçlarıma dokununca senin saçlarına dokunmuşum gibi ürperiyorum. Bazen aynaya bakıyorum ve anlıyorum ki sevgilim; ben yavaş yavaş sana benziyorum.

Biliyorum ne bir yağmur tanesi ne de bir damla gözyaşı kadar değerim var gözünde… Senin için yalnızca keşfedilmiş başka bir yürek, sana aşık gözlerle bakan başka bir yüzüm. En ufak bir önem taşımıyor kırılan kalbim senin için…

Seninle konuşmak istemiyorum. Sana yazmak istemiyorum. Seni hatırlamak ve senin için ağlamak istemiyorum! Seni düşünmek ve sevmek istemiyorum! Hissetmek istemiyorum! Ellerim titremeyecek artık seni görünce…

Elveda Ay! Artık son sözüm bu sana… Hoşcakal… Mutlu ol… Mutlu kal… Tüm sevgi ve güzellikler seninle olsun...

Türkmen İşcan
Web: turkmeniscan.blogspot.com