"Sevda ne güzel şey, sevdadan vazgeçmemek ne büyük yüreklilik biliyormusun…" Sevinç Çakmaz`ın yeni yazısı..
Sen mi benden, ben mi senden? Yoksa diğerimizin vazgeçeceğini anlayıp diğerimiz hamle mi yapmıştı? Öne geçmek için…
Sevda ne güzel şey, sevdadan vazgeçmemek ne büyük yüreklilik biliyormusun… Hayata karşı durmak aslında. En gizli köşelerde saklamak, kimseye el sürdürmemek, söz ettirmemek, sevdana sımsıkı sarılmak ne olursa olsun.
Durulur durulur çoşar benim sevdam sana. Biraz arsız, biraz mağrur, çoğu zaman ağlamaklı küçük bir bebek gibi ama hep ışıl ışıl. Her nefes alışta seni ta içime çekip sindirmek varya , hiç çıkmayacakmışsın gibi… en güzeli …
Oysa her güz mevsimi gittin … Yapraklar gibi döküldü hep ümitlerim.
Kaç güz geçti, hatırlıyormusun ?
Hep aldılar seni elimden sorgusuzca, hiçbirşey yapamadım, anlatamadım sevdamın büyüklüğünü ne sana ne onlara.Sonra geri verdiler , her geri gelişinde bir parçan eksikti, tamir ettim hep elimden geldiğince, yamalar doldu hep biliyorsun.Ama ben yamalarını da sevdim.
Ben seni çok ama çok sevdim !
Şimdi sen nerdesin? Durduğun köşe seni hep beklediğim yer mi? Paspasın ne renk, çiçekli tabaklarını mı kullanıyorsun hala? Bilmiyorum .
İçimde durduğun yer öyle güzelki kıyamıyorum seni başka yere koymaya, belki bir gün başka sevdalar da gelir oturur kimbilir?
Sevdan en güzel yürek , sevdandan vazgeçmemek ne büyük yüreklilik anlıyormusun?..