Her sabah gözlerimi açtığım da, görebildiğim için “Allah’a şükür” ediyorum.
İlacımı içiyorum.
Gene şükrediyorum.
Besmele çekiyorum ve “Ya Allah” deyip,ayağa kalkıyorum.
Camdan dışarı bakarken;
Hayatın öbür tarafına gitmekten korkmamak için neler yapmalıyız?
Nasıl yaşamalıyız?
Bütün hayatını, öbür tarafı berbat etmekle geçirenleri Allah islah etsin.,
Bize hayat kudretini veren Allah ‘a karşılığını ödemeye talip olmalıyız. “Allah’ım nasip et” diyorum
Sıcacık evimde uyandığımda,nice insanların evleri bile olmadığı,soğukta yaşadıkları aklıma geliyor.
Sonra,
“Rabbimin hangi bir nimetine şükretmeliyim,verdiği nimetleri saymaya kalksam sayamam”,
Sahip olamadıklarımın arkasından azgınca koşmamayı,
sahip olduklarımın kıymetini bilmem için yardım et” diye içimden geçiriyorum.
Lafzi şükrün, yanı sıra fiili şükürler için hazırlanıyorum.
Evden çıkarken,
“Allah’ım mükafatına nail olacak salih ameller nasip et” diyorum.
Arabama biniyorum.
Dakka bir gol bir,sağdan soldan motorsikletler geçiyor.
Nerden, ne zaman çıkacakları belli değil.
“la havle” çekiyorum.
“la havle” yi de,en çok da bayan şöförlerin araba kullanırken telefonla konuşmalarını gördüğümde çekiyorum.
Araba kullanırken cep telefonuyla konuşan bayanlara gerçekten esef ediyorum.
Unutulmamalıdır ki,
Sakat kaldıktan,öldükten veya başkasının canını yaktıktan sonra ne yaptığınız işin,ne kazanılan paranın ne de sizi arayanın önemi vardır.
Onun için de,sahip olduklarımızın,
İdrakine varalım,
Şükrünü edelim.
Keyfini çıkaralım.
Allah ‘ı layık olduğu şekilde övmek adına,
İlmen anlamak,
Şuuruna varmak,
Ve,
Yaşayarak
Kavramak,
İçin,
Aklımızı kullanmalı,Allah’tan yardım dilemeliyiz.
Eserler bırakmalıyız.
Örnek olmalıyız.
“Ne değerli insanlar gördüm sırtında elbisesi yok.
Ne değerli elbiseler gördüm içinde adam yok”.
HİKMET SUNER
YAZARA E-POSTA GÖNDER