Merak üzerine düşünesi geliyor insanın bir pazar sabahı evdeyse... Pazar günlerinin en buhranlı saatleri başlıyor benim için. Hem ailenin ilgi ekseninde kalmak istiyorum hem de ekrana doğru sert bir cisim savurmak arasında gidip geliyorum. Ev ahalisi anonslarıyla kulak tırmalayan magazin haberlerini ciddiyetle takip ediyor. Türkçe’yi sırtından bıçaklayan sunucular da bu cümbüşe dahil oldukça uyuşmaya başlıyoruz farkına varmadan. Yuvarlak içine alınan kafalar, oklarla işaret edilen mimikler, haberlerin hepsine sinmiş tempo yüklü melodiler...

Bu programlar izlensin diye yapılıyor ama kalite konusunda ciddi bir sıkıntı olduğu da ortada. Lüzumsuz ayrıntılar haberin konusu olanı da haberdar edileni de zedeliyor. Zihinleri zedeliyor o gırtlak derinlerinden gelen ses. Alıcısı var diye olur olmadık herşeyi haber haline getirmek Türk televizyonuna özgü. Magazin programı hem ahlak polisi hem moda polisi oluyor. Oluyor da oluyor...

Çok ince bir mesaj yok bu olan bitenin altında. Halka ayıplayacağını, alkışlayacağını bu programlar öğretiyor uzun zamandır. İzliyoruz, inkar etmek anlamsız... Neden izlediğimiz konusunda binbir çeşit teori üretmek mümkün ama benim aklımın almadığı husus başka. Neden yayınlanıyor? Şimdiki halinin dışında formatlar üretilemez mi? Varolanı daha da yozlaştırarak değerler üzerinde yapılan oynamalar halka hizmet etmediğine göre kime ediyor?

Programlar neden eğitici, öğretici olmuyor feryadı değil benimkisi... Bu da çok anlamsız bir yaklaşım. Benimkisi eğlenceli olanın da seviyeli olabileceğine dair bir inanç sadece. Arayış seviyeye yönelik değil. “Herşey reyting için”... (Meraklısına bu isimde bir Alman filmi olduğunu belirteyim.) Oysa ki reytingi de biçimlendirmek mümkün. Bunu kovalayacak televizyoncular olmalı. Sektörün kendi panzehirini üretmemesi için neden yok. Kolaya kaçış bizi zehirleyen... İzleyeni de izleteni zehirleyen bir algı biçimiyle karşı karşıyayız ve bu algıyı toplumsal olan her alanda değiştirmek mümkün.

Tespit ilk adım bende, üretim kalabalıklarla gerçekleşir. Sıkıntılara çözüm üretme noktasında umarsız kalmadığımız bir pazar sabahına uyanacağım günlerin hayalini kuruyorum hep.

GÖZDE YAZICI
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >