Bu yazı sadece ve sadece anneme adanmıştır. Cenk Babaeren’in yeni yazısı…
Bu günlerde hayatımı yeni baştan yazıyorum. İlk önce evliliğim son buluyor, sonra işim... Her şeye rağmen hayat devam ediyor. Acılara, sevinçlere ve durgun bekleyişlere rağmen.
Son zamanlarda yaşadığım olaylar beni etkilediği kadar doğal olarak ailemi de etkliyor. Hatta benden daha fazla üzülüyorlar. Acılarım acılarına sevinçlerim sevinçlerine dönüşüyor. Tek çocuk olmak kolay değil.
Geçen pazar annemin ve babamın yanına gittim. Biraz geç de olsa onlarla olmak ve zamanı onlarla paylaşmak çok güzeldi.
İş stresi ve yoğunluğundan dolayı vakit ayıramadığım ailemin yanına…
Ne aptalmışım ki hayatımı sadece iş üzerine kurmuşum. Peki elime ne geçti. Sadece bir hiç…
Yaşadığım kötü günlerin etkisiyle gözüm bazı şeyleri görmez olmuş.
Mesela annemin o simsiyah kömür rengi saçlarının benim yaşadığım sıkıntılardan dolayı bir gecede beyazladığının bile farkına varamamışım.
Sevgili annem,
Unutma ki seni çok seviyorum. Babam biraz kıskanacak ama sevgim biraz daha fazla sana karşı. Evet zor zamanlar geçiriyorum kolay değil… Bir evliliğin yıkılması. 11 senelik işimden ayrılmak. Ve bu kararları kısa zamanda vermek.
Ama şunu bilmeni isterim ki… Oğlun sapasağlam ayakta ve dimdik duruyor. Ne hata yaparsa yapsın. Hem ders almış hem de gelecekte o hataları yapmamak üzere kendine söz vermiş.
Sen telefonla görüşürken dakikalarca saçlarını seyrettim, gözlerinin içine baktım.
Gözlerinde gördüğüm şey sonsuz bir düşünceydi…
Üzülme annem…
Hayat devam ediyor. Nasıl dibe vurmuşsam o hızla da yükseleceğim.
İçimde kaybolmayan yaşama sevincim ve kurduğum dostluklar beni ayakta tutuyor.
Kimse Cenk kötü adamdı diyemeyecek. Buna izin vermeyeceğim. Cenk onuruyla yaşadı ve onuruyla yaşamaya devam edecek.
Eşimi çok sevdim ve ona ilk görüşte aşık oldum. Ve kendi yaptığım hatadan dolayı herşeyi kaybettiğim gibi onuda kaybettim. Çok hızlı yaşadım. Hem de hiç olmayacak kadar. Neredeyse düz duvara tırmanacaktım.
Ama hiçbir şey beni bu kadar ağır etkilememişti. O güzelim siyah saçlarının bir gecede beyazladığını gördüğüm an…
Hayatımı devam ettirmek ve yeni bir hayata başlamak 35 yaşımda bile olsa hiç zor değil. Her şeyi silmek, geçmişimi silip yeni bir geleceğe adım atmak.
Sadece sana ve babama bir torun veremediğime yanıyorum.
İçimde olan o çocuk özlemi ve gerçekleşmemesi. Bana en çok koyanda bu.
Ve bir gün gelecek gözlerinde gördüğüm endişe mutluluğa dönüşecek.