Yılmaz Özdil’den Özür

Ben sana büyük gazetelerin popüler köşelerinden seslenemem. Kendi kendime arada sırada yazdığım bu küçük köşeden dile getirebilirim düşüncelerimi. Belki senin yazıların gibi milyonlar okuyamaz gurur duyarak, ama ben bilirim birkaç kişinin de olsa ‘nankörlüğümüzü’ farketmesini sağlayabilecegimi.

30 yaşında üniversite mezunu, kendi işini henüz 24’ünde kurmuş modern, Atatürkçü bir Türk kadınıyım. Senin yazılarınla büyüdüm. Her anlamda yani. Hem zihnen hem bedenen. Annem sabahları Bekir Coşkun okuturdu bana, Yılmaz Özdil okumayı unuttun mu ‘bak ne demiş adam’ derdi. ‘Hem hayvan hem doğa hem insan sevmek büyük meziyettir, herkeste bulunmaz’ derdi. Usul usul girdin beynimize, yavaş yavaş benzerlerimizi ortaya çıkardın. Sosyal medyada sabahları yazılarını paylaşanlarla kesişti gözlerimiz. Biz bilirdik, dile getirmezdik belki ama kimin kimden olduğunu, ayrım yapanlara inat. En umutsuz zamanlarda devam ettin yazılarına, gözlerim dolu dolu onlarca okuduğum satırlar vardı hepsinin içinde. Kendimiz yazsak bu kadar olamayacak yazılarını ‘onlar’ da görsünler diye paylaştık hesaplarımızda.

İki gündür sesinin soluğunun çıkmasını bekliyoruz, aklımızdan geçmedi başka türlüsü. ‘Bir şey vardır mutlaka’ dedi Çapulcu Aylin, ‘Bir zarar mı geldi’ dedi Tc Yusuf, ‘Yazısını hazırlıyordur’ dedi Tc Feyza, ‘Vardır aklında bir hinlik bomba yazı patlatacak’ dedi Pınar, ‘Gazete mi izin vermedi yoksa’ dedi Hakan, ‘Hasta mı oldu yoksa’ dedi Kübra, ‘Bugün bizi yalnız bırakamaz’ dedi Tc Hasan, ‘Yandaş değil yanımızdadır o’ dedi Ayyaş Mesut, ‘Gurur duysun kazanıyoruz’ dedi Burcu.

Gezi Parkı’ndaki ağaçların hepsinde emeğin var, bende emeğin var, benzerlerimde emeğin var, farklı yolları dayatmadan, ısrar etmeden sunduğun ve inandırdığın binlerce insanda emeğin var, bel altı vurmadan, çirkinleşmeden köşe yazısı yazılabildiğinin kanıtı olarak bütün okurlarında ayrı ayrı emeğin var.

Hakkım helali hoş olsun demişsin. Sen istemesen de hakkın helal olacaktır, çünkü senin hakkın aynı zamanda bizim de hakkımız. Yine de hakkını helal et, çok şey öğrendim, çok büyüdüm sayenizde.

Özrümüzü de kabul et, aynı yolda yürümeyi yeni yeni öğreniyoruz.
Burcu Meriç Durak