Şarap, kızlar ve kader filmi…!

Aşk kaderin kankardeşiymiş…

Özel bir gün belirlendi, kızlar toplandı, şaraplar konuldu. Bu gece ‘Kader’ gecesiydi biz kızların. Bir bankacı, bir reklamcı, iki uzman pazarlama sorumlusu ve bir televizyoncu ‘Kader’ filmini izlemek üzere toplandık. Ben bir kere daha izledim filmi sonra.

‘İki kere izleyecek ne buldun filmde?,,,,’ diye soranlara film yönetmeninin de söylediği gibi basit. Bekir Uğur’a aşık …Uğur ise Zagor’u sevmektedir… Daha ne olsun, hayattaki gibi ; aşk yaşanana kadar aşk diyor film. Kader diye bir şey var mı? diye soruyor. En sevdiğim tarzda işliyor hikayeyi ‘Bu böyledir!’ demiyor ‘Bu böyle midir?’ diye soruyor sana.

Bir kadın hapisteki aşkının peşinde sürünüyor, film boyunca. Bu kadına aşık başka bir çocuk da onun peşinde. Ama ne sürünme… İnsan film boyunca ‘E bu kadar da olmaz, belli kız başkasını seviyor!’ diyorsunuz. Başına gelmeyen kalmıyor çocuğun, ölümlerden dönüyor. Ve reddedildikçe kıza daha bir aşık oluyor sanki. Sinop’lar… İzmir’ler… Kars’lara kadar gidiyor.
Çocukla birlikte izleyici de sürünüyor. Yuva kurmuş, ailesi var. İki çocuk babası olması bile durduramıyor Bekir’i. Fakat asıl mevzu finalde. Yavaş yavaş hissettirmeden içinize işlenen AŞK’ı; sahibinin ağzından duyunca kahroluyorsunuz.

Finalden önce bir erkek muhabbetinde kızdan bahsediyor ama öyle çirkin öyle çirkin ki sözleri. Tanışmalarını öyle farklı anlatıyor ki, güya kızla birlikte oluşunu, geçirdiği gecelerin hayallerini yaşamış gibi anlatıyor diğer erkeklere. Tüyleriniz diken diken oluyor. Çünkü biliyorsunuz ki kızın elini bile tutamamış, birlikte olmayı bırakın bir kere öpmeye kalkmış, kız küfür ederek reddetmiş. İçinizi parçalıyor erkek muhabbetinde kızı anlatıp ağızları sulandırması. Çünkü o muhabbetin üstüne, evdeki hasta çocuğuna ilaç götürmeye gidecekken Kars otobüsünde buluyor kendini. Kızı aramaya, vazgeçemediği karşılıksız aşkının yüzü görmeye gidiyor Kars’a.

‘Kader’ var ya da yok. Aşk var işte; kaderin kardeşi.

50’li yaşlardakilerin ‘palavra’ dediği, 20’li yaşlardakilerin tek gerçeği, ninelerin eski günlerin anısına saygı duyduğu; AŞK var arkadaş. Söz veriyorum 50 yaşına geldiğimde de ‘Yalan dolan o işler, önemli olan para demicem!’ Siz de demeyin. İsterseniz ‘gençlik’ aşkınız uğruna hayatınız boyunca parasızlıktan sürünmüş olun, ister ‘Sana aşığım’ diyen biri sizi en yakın arkadaşınızla aldatmış olsun. ‘Aşk yok! demeyin.

Aşk, kadere akıl veren en büyük ağabeyidir. Kader aşkla hareket eder yüzyıllardır. Biraz kıvılcım insanın hayatını ordan oraya öyle bir sürükler ki. Böyle olması da doğaldır. Yoksa doğan çocukların hiçbir anlamı yok.

‘Aşk’ var inanın. İnanmakla kalmayın yaşayın. Menopoza girmiş olmanız, asırladır aynı adamla uyuyor olmanız kocanıza (etrafta kimse yokken) çapkınca gülümseyip sarılmanıza engel değil.

Darbelerden bıkıp usanmış olmak unuttuğunuz bir daha hiç yaşamayacağız anlamına gelmiyor. Unutmayın; aşk acısı da güzel, gerekli.

Veya hiç yaşamamış olmak, offf işte o en güzeli. Ne kadar şanslı olduğunuzu bir bilseniz. Önünüzde kocaman bir hayat var… Acılı, zevkli, sarhoş edici. Hadi için bu şaraptan. Azıcık size yan bakan bir adamı fark etmeniz hayatınızda çok şey değiştirecek buna emin olun!

Aşk UÇUCU bir şey, sadece BİR AN bana göre. Anları kaçırmayın… Yaşamak lazım…

(Kader filmini izleyin, oyunculuklar müthiş, senaryo çok etkileyici. Üstelik damardan bir müzik bile yok izleyiciyi kandırmak için. AŞK’ı kullanmış yönetmen izleyiciyi bağlamak için…! Benim gibi filmlerde ‘Son’ takıntısı olanları da tatmin ediyor üstelik. )

(Aşk hakkında hiç yazamayacağımı sanıyordum, e ağır konu vesselam. Korktum. Ama yazıyorum.. Uçtu gitti bile…Aynı AŞK gibi…!)

Diler Gülay
dilergulay55@hotmail.com