Bazen öyle karmaşık durumlar vardır ki yıllar önce geride bıraktığınız özel biri ansızın hayatınızın kapısını çalabilir.

O anda ne onu yeniden içeri almayı düşünebilirsiniz ne de yüzüne kapıyı kapatabilirsiniz.

Sanki yıllar önce yaşadığınız o çocuksu heyecanları yeniden yaşayabilecekmişsiniz gibi. Sanki kaldığınız yerden devam edecekmişsiniz gibi. Sanki bir kez sevgili olmuşsanız hep sevgili kalacakmışsınız gibi…

***

Sanırım en başından anlatmalıyım. Yıllar önceydi.

Esra ile tanıştığımda 18’lerimin başlarındaydım. Bir Eylül akşamında basketbol oynarken fark etmiştim onu. Arkadaşları ile sahanın kenarındaki banka oturmuş beni gülümseyerek izliyordu.

Sadece bir kaç akşam sonra aynı yerde tüm cesaretimi toplayarak yanına gidip ona “merhaba” diyebildim.
Esra bir Fransız lisesinden mezun olmuş ve en büyük hayali Fransa’ya yerleşmek olan 20 yaşında esmer bir dilberdi.
Önceleri onun arkadaş grubu ile beraber küçük park gezintileri yapıyor sonrasında kaş göz işaretleri arasında bir şekilde gruptan ayrılıp baş başa kalabiliyorduk.

Ona uzaktan baktığınızda kendi halinde, yakınlaştığınızda ise güzelliği ve çekiciliği ile arkadaşları tarafından kıskanılan biri olduğunu fark edebilirdiniz.

İlgiye ve sevilmeye açtı Esra. Çok sevişmiş fakat az okşanmış bir ruhun yansıması vardı yüzünde.

Ve bence bir erkeği kulu kölesi yapabilecek en büyük silaha sahipti..

Bakışlar…

Bundan etkilenmemek olanaksızdı.

Öyle ki kırmızı şarap eşliğinde yenen yemeklerinin, VHS videoda sarmaş dolaş izlenen filmlerin, öğlen saatlerinin arasına sıkıştırılmış sevişmelerin büyüsünü sanki bakışlarıyla tamamlıyordu.

Kullandığı parfüm sanki beynimde ve ruhumda anlayamadığım bir sarhoşluk hissi yaratıyordu.

Bana üç yıl gibi gelen üç ayın ardından hayallerinin peşinden Fransa’ya gitti. Ona dur bile diyemedim çünkü biliyordum ki hayallerine benden daha çok aşıktı.

***

Aklımın bir köşesinde, hayatımın ise kıyısında hep var oldu Esra.

Aradan tam 11 yıl geçti.
Hızla yağıp geçen bir sabah yağmurunun ardından bilgisayarımın başında elektronik posta adreslerimi dolaşırken...
Esra’dan bir mail:
“Canım merhaba. Biliyorum yıllar oldu görüşmeyeli. Cosmoturk’de yazını gördüm. Hiç değişmemişsin. Şimdi İzmir’deyim ama hafta sonu İstanbul’a döneceğim. Hiçbir yere kaybolma görüşelim, olur mu canım!”

emrask@mynet.com