İnsan

İnsan, insan olmak için dünyaya geliyor. (Eşrefi Mahluk)

Ne kadar insan oluyor ve gidiyor onu bilemeyeceğim.

Dünyaya baktığımızda, yaradılış gayesinden çok uzak olduğumuzu anlamak maalesef zor değil.

Geçtiğimiz günlerde MİRAÇ kandilini idrak ettik.

O zaman, biraz olsun, insana düşen;

“Mesul olduğumuz görevleri ne kadarını gerçekleştirebiliyoruz” diye sormak kalıyor.

Çocukken, mezarlıklardan korkardık.

Anneannem de “korkmayın, hepimizin gideceği yer orası, bir bakın, bir daha bakın” diye bize ikazda bulunurdu.

Gerçekten, insan, ailesini, sık sık kabristana, cami avlusuna götürmeli ve Dünya’ya geliş sebepleri anlatılmalı.

İdrak edilmelidir ki, hiçbir canlı boşu boşuna yaratılmamıştır.

O cami avlularından, kimler, kimleri nasıl yolcu ettiler.

Canları, yarları, hayat arkadaşları, asker arkadaşları, komşuları avuçlarından kayıp gitti. “Ölürse yaşayamam” dediklerimiz…

O, güçlü kuvvetli dağ gibi veya çelimsiz, makamlı, makamsız, mevkili, mevkisiz, paralı, parasız, arabalı, arabasız kişilerin, musalla taşında mevtanın, tabutun başında, minicik, mini minnacık olduğunu, küçüldüğünü görüp, insan,
“Rabbim güç yalnız senindir, mülkün sahibi de sensin, azgın olmaktan sana sığınırım” deyip tövbe etmeleri kaçınılmazdır.

Sağa sola emirler yağdırıp, kendisinden daha güçsüzlere eziyet eden, karısını kızını çocuğunu arkadaşını sokaktaki adamı döven, küfreden, güç savaşında emsalsizim diyen, o garip zavallı insancıklar.

Bir zaman sonra, belki de ertesi gün, bir bakıyorsunuz ki, insanoğlu “ölümden”, hiç ders çıkarmamış.

Kazanıyoruz, “hayata haris” olmamızdan hiç taviz vermeden, geziyor, yiyor, içiyor ve sevişiyoruz.

İşte bu araya üç nokta koyalım……

“Asr” suresini okuyalım.

Ne demek isteniyor diye düşünelim.

“Asr” sûresi, insanların dünya ve âhiret saadetlerini kavuşmasına yeter.

“Asr'a yemin ederim ki, insan gerçekten hüsrandadır.
Bundan ancak iman edip, salih ameller işleyenler,
birbirlerine HAKKI ve SABRI tavsiye edenler müstesnadır”

Büyük şair merhum Mehmet Akif bu sure hakkında
şöyle demiştir ;

(Halikın na mütenahi adı var en başı (HAK)

Ne büyük şey kul için,HAKKI tutup kaldırmak,

Hani ashab-ı kiram,ayrılalım derlerken

Mutlaka sure-i vel'asr'ı okurmuş bu neden?

Çünkü meknun,(gizli) ,o büyük surede esrarı felah (kurtuluşun esrarı)

Başta iman-ı hakiki geliyor,sonra salah

Sonra HAK,sonra SEBAT: işte kuzum insanlık,

Dördü birleşti mi, yoktur sana hüsran artık)

İnsan,insan olmak için dünyaya geliyor da, giderken ne kadar insan?

Hikmet Suner
hikmetsuneryahoo.com