Hangi esnada bu kadar çabuk büyüyebiliyor bir insan? Ne zaman çocukluk bitip yetişkin oluyoruz? Ya da öyle sanıyoruz. Çabuk gelsin diye mızmızlandığımız bu zamanlarımızda da çocukluğumuzu geri döndürmeyi istiyoruz. Ne istiyoruz inanın ben de bazen bilemiyorum. :)
Annemin hep dediği gibi “Her şey insanlar için” mi gerçekten? Biz mi bir şeyler kaçırdık farkında olmadan. Üzüntüler, mutluluklar da bizim içinse evet gerçekten biz bir şeyler kaçırdık. Mutluluklarımızın kıymetini bilemeden üzüntülerimizin esiri olduk. Kendimizi unuttuk. Bizi nelerin mutlu ettiğini bir kenara koyup başkalarını mutlu etmeye başladık. Böyle dediğime bakmayın bu da çok önemli evet ama sadece biz biraz abarttık belki de.
Peki “Gamze ne istiyor?” diye meraklardaysanız, ben de başlık için bana ilham veren Konfüçyüs ile aynı fikirdeyim diyebilirim. Belki abartıp daha fazlasını istiyorum ama söylemiyorum. Sır. Ama neticede ne zaman çiçek görsem koklamadan yanından geçmeyeceğimden ve hiç bıkmadan kitap okumaya devam edeceğimden şüphem yok. Beni mutlu ettiklerini biliyorum. Tabi bunlar sadece 2 tanesi. Ama insanlar kendini mutlu eden şeyleri asla unutmazlar, içlerinde bir yerlerde ömür boyunca saklarlar. Stok yaparlar, sonra ihtiyaç haline kullanırlar da diyebiliriz. Hıhı işte ben de aynen böyle yapıyorum. Hayatımın reklam aralarına kimler, neler girecek bakalım, meraklardayım. :)
Siz yine de insanları her şeyi ile sevmeye, kabul etmeye, her şeyden ders almaya devam edin.
Hmm unutmadan bir de bu şarkıyı dinleyin: http://fizy.com/#s/1ahvmg
GAMZE KÜP
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
