Bazen mutluluk yanımızdayken bile bize uzak gibi görünebilir. Belki de öyledir. Kim bilir? Bildiğimiz tek şey beklentilerimizin günden güne artmasıdır. Mutlu olacağımız yolu kendimiz yaratmalıyız aslında. Yani sizi mutlu eden kişinin sizi nasıl mutlu edeceğine siz karar veremezsiniz. Beklenti bu demek aslında. “O böyle yaparsa ben mutlu olurum” dediğiniz an beklemeye başladığınız, mutsuzluğa adım attığınız andır. Canım Shakespeare ne güzel demiş ” Beklentiler daima yaralar” diye. Çok haklı. Çünkü beklediğiniz şey istediğiniz anda gerçekleşmeyince hayal kırıklığına uğruyorsunuz. Belki hep siz diyorum ama emin olun bende de durumlar böyle. Bu yazımı okuyan herkeste böyle. Kısaca beklentisi olan herkeste..
Şimdi ben gidiyorum, sözü William Shakespeare bırakıyorum..
“Kendimi her zaman mutlu hissederim. Neden biliyor musunuz? Çünkü kimseden bir şey ummam. Beklentiler daima yaralar. Hayat kısadır. Öyleyse hayatınızı sevin. Mutlu olun ve gülümsemeye devam edin. Sadece kendiniz için yaşayın ve;
Konuşmadan önce dinleyin,
Yazmadan önce düşünün,
Harcamadan önce kazanın,
Dua etmeden önce bağışlayın,
İncitmeden önce hissedin,
Nefret etmeden önce sevin,
Vazgeçmeden önce çabalayın,
Ölmeden önce yaşayın.
Hayat budur. Onu hissedin, onu yaşayın ve ondan hoşnut olun.”
GAMZE KÜP
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
