Kim Bu Doğru İnsan ?

Hep bir doğrudan bahsedersin ya hani. Doğru adam doğru kadın, doğru eş, doğru iş… Seçebileceğin her şey için bir doğru uydurursun kendine. Doğru isim aramazsın kendine, ve doğru aile, doğru sen..çünkü değiştiremeyeceğin kabullenmek zorunda olduğun şeylerdir bunlar. Ama eğer birazcık da olsa şanslıysan, işini, eşini seçme ihtimalin olur. Bu lüksün verdiği şımarıklıkla her yere saldırırsın sonuca varmaya çalışacağına. Sonra da ağlanır durusun harcadığını çok sonra fark ettiğin o zamana. Bulsan da fark etmezsin bazen, insanoğlunun “doyumsuzluk” özelliğinden.

Kimdir bu bay ya da bayan doğru dedikleri? Boyu kaçtır, kaç kilodur, gözü, saçı, kaşı ne renktir? Ne yer ne içer bu insan? Nerelere takılır? Nerde görsen nasıl tanırsın? Tespiti nasıl yapılır?

Bir doğru, her şeyden önce doğru olduğunu söylemeyen kişidir. Bir de “madem hazırım neden hala gelmiyor?” diye bir şey yoktur. Olmamalıdır. Çünkü eğer gerçekten hazır olsaydın, illaki gelirdi. Hatta öyle bir gelirdi ki, o geldiğinde hazır olduğunu anlardın. Ya da onun seni hazırladığını hissederdin. Asıl doğru, asla hazır olmayı beklememektir.

Herkesin bir yerlerde bekleyen ya da eğer şanslıysa tam da yanında duran bir O kişisi vardır. Kavuşamayanlardan olan acınılası kesim ise kimi zaman dağları aşacak bir umutla kimi zaman kapkara olumsuzluklarla dolu bir beklemededir. Bazen düşünürsün, o şimdi ne yapıyordur? Bir Ortaçgil melodisi, cebindeki bozuk paralardan, posta kutularından şüphelendirir seni. Her gün bindiğin dolmuştaki yolcuları daha bir dikkatle incelersin. O mu acaba? Bu olabilir mi? Ya olmadık bir anda çıkarsa karşına evrensel kurallar gereği?

Şu meşhur bekleyişte acınası anlarından birinde kendini sarmansarhoş atıverirsin en olmadık birinin kucağına bazen. Olmadıklığını da ertesi günün ayılmışlığında anlarsın.

Bazen biri olmamasından çok, olsaydı ne olurdular meraka buluyor insanı. Zaman geçtikçe hayalini kurmak bile zorlaşıyor. Hayalindekinin bile neye benzediğini unutuyor hale geliyorsun. Ama sen yine de pes etme derim. Kimi zaman beklediğin beklemekten vazgeçtiğinde seni bulur. Kimi zaman artık tamam olmayacak işte dediğinde çıkıverir karşına. İşte o zaman yapman gereken tek şey ona inanmak olur. Ki bu, hayatta en zoru ama bir kere yapabildin mi dünyanın en büyük lüksüdür.

“Dosdoğru bir hayat hak edenleri bulsun ve herkesin tek derdi hak etmek olsun..”

https://twitter.com/#!/Fername
http://www.formspring.me/Fername2011
http://www.facebook.com/?ref=home#!/pages/Ferhan-Petek/40815501931