Ben her hasta oluşumda hayatı yeniden severim. Çünkü artık sonuna geldiğimi ve onu artık kaybediyor olduğumu düşünecek kadar hakkını veririm hastalığın. Etrafımda yakaladığım birkaç kurbana ya da beni daha önce hasta görmemiş gönüllü ve zavallı hasta bakıcılarıma “bana bir şey olursa diye başlayan cümleler kurarım. Hasta kalmaktan tırım tırım tırsar, bir daha eskisi kadar rahat nefes alamayacağımdan Çin’deki bir fino köpeği kadar korkarım. Hele o kulak tıkanması yok mu? Bunu fark ettiğimde bilirim ki ben artık hayatımın geri kalanını sağır bir bekâr olarak yaşayacağım. “Müzmin bir nezle” ve “bezgin bir bekâr”.sonsuza kadar hasta kalacağım, doğru dürüst nefes alamayacağım, kulağım asla eskisi kadar iyi duyamayacak, sesim eski yumuşak ve melodik haliyle çıkmayacak, zaten sesimi geri alsam da 3 saniyede bir burun çekişim her cümle başlangıcımda beni o cümlenin sonuna kavuşturamayacaktır.
Basit bir soğuk algınlığı ile adlandırıldığını duyamayacak kadar tıkana kulağım, dünyanın parasını verip de bir daha asla koklayamayacağıma inandığım parfümüm, tıkanan burnum yüzünden anlamını kaybetmiş “ buraya kadarmış” dedirtecek kadar bitap düşen bedenim ve ben.
Bakacak kimseye yoksa hasta olmaz benim bedenim. Onu bu konuda iyi eğittim. Ama bir de en az bir kurban bulduysam acımam tadına vara vara yaşarım o hastalığı. Basit bir nezle benim için ölümcül bir hastalık, bana bakmaya niyetlenen temiz kalpli kurbanım için “Ferhan’a son yolculuk ritüeli”ne dönüşür. Tüm hastalıklar aslında psikolojiktir tezimi kanıtlar ve kabul ettiririm. Sırtımı yere getirmek zordur ama birkaç hapşırığımı duyunca, ıhlamur kaynatıp çorba yapacak birilerinin olduğundan yeterince eminsem, o kişi ya da kişilerin son çırpınışlarına, ufaktan başlayan isyanlarına kadar yatarım. Nisan’ın sonunda Mayıs gelirken, cemrelerin takip edilmesi, bahar şenliklerinin başlaması gereken bu günlerde neden hastalıktan söz ediyoruz ki?
Havalar değişken, bahar bizi terk etti. Artık sadece 2 mevsim kaldı onlar da düzen takip etmez oldu. Evreni delirttik, küreyi deldik, ısınmalar soğumalar hepsi bizim suçumuz. Dünyanın yaşanmaz hale gelmesine az kaldı ha gayret. Daha çok hasta olur yaz günü yatak döşek yatar kış aylarında denize gireriz. Benim nevrim dönmüş, kürecim ne yapsın.
Dünyanın içine ettik bari sağlığımıza sahip çıkalım. Bireysel de olsa dikkat dikkattir.
Sağlıklı günler..
Olabildiği kadar..
https://twitter.com/#!/Fername
http://www.facebook.com/pages/Ferhan-Petek/40815501931
FERHAN PETEK
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
