Veda Sevişmesi

Telefonda ettiğin önemsiz bir cümlenin ardından gözlerimi ovuşturdum. Uykum yoktu bunu yaparken. Üstelik esnemiyordum bile. Gözümdeki senden yapılma tül perdesi aralandı. Bir sevinç çaktı gözlerimde. Alev aldım heyecanlandım. Her sıradan ilişkideki gibi, ilk birkaç ay sonra önce sen, ardından da ben kaybetmiştik ya heyecanımızı; ama tekrar kalbimizin çarpacağına ilişkin umudumuzu yitirmemiştik hani. Ya da ben öyle sanmıştım. İşte bunun sevinciydi gözlerimde çakmak çakmak parlayan. Seni yeniden keşfedecek olmanın heyecanı. Tıpkı ilk kez sevişecekmişiz gibi. Bu kez sıfır numara gözlerimle aydınlıkta sevişecekmişiz gibi. Tülden perdenin yok olmasını hayra yordum.

İlk defa buluşurcasına özendim kıyafetlerimi seçerken. En zarif gösteren kıyafetimin altına en şehvetli sutyenimi taktım. Tıpkı sana olan duygularım gibi oldu bu halim. Dışardan asla anlaşılmayan gelgitlerim gibi.

Gözlerini gözlerimden ayırma diye çekildi sürmem ve aşkını sadece onlara söyle diye davetkar bir kırmızıya boyadım dudaklarımı.

Senle eve girdiğimizde hiçbir şey yoluma çıkmasın ve bir an bile senden ayrılmayayım diye evi toparladım, masaya mumları dizdim ve hemen yanı başına da kibriti koydum.

Son beş dakikayı beş yılmış gibi saniye saniye saydım. Kalp atışlarım da saniyelere uydu. Gözüm, elim, kulağım telefonda adın belirsin diye bekledi.

Aşağıya inerken, aklıma aniden telefonda ettiğin önemsiz cümle geldi. Ben sana bu kadar özenirken, bu kadar hazırlanırken senin öylesine, özensizce ve düşünmeden ettiğin birkaç kelime topluluğu. “eh peki buluşuruz o halde” derken ses tonuna kattığın önemsizliğim. O anda senden vazgeçtiğimi anladım. Bu çaba, dolu bir bardağa eklemeye çalıştığım damlaydı. Bu kez gözlerimden süzüldü. Nihai bir alışkanlıkla, benim çabalarımla süren ve benden vazgeçmeyi bile düşünecek kadar önemsemediğin bu ilişkiye son vermesi gereken kişinin ben olduğunu anladım.

Gözü açık ilk ve son sevişmemizi yaşadık. Sonra hayatından çıktığımı fark etmedin bile.

Ardından; 30’lu yaşlarımın ilk yarası kaldı. 20’ler dekinden daha mağrur karşılanacak ama hücrelerin yenilenmesinin yavaşlaması ve yaraların çabuk iyileşememesinden dolayı daha uzun sürecek bir hayal kırıklığı.