Evrende her şeyin bir nedeni ve bedeli var. (Çağatay Öztürk)
Evrende her şeyin bir nedeni ve bedeli var. Biriyle tanışmamız, buluşmamız, birleşmemizin ve ayrılmamızın mutlaka bir nedeni var. Her bir tanışma yeni bir yol tabelası demek. Kimi zaman o tabelada yazanları görürüz, kimi zaman ise görmezden gelir yaşamı hoyratça yaşarız…
Karşımıza biri çıkar aşık olur ya da olduğumuzu sanırız. Gün gelir aşık olduğumuzu sandığımızla birlikte olur ve yaşamı paylaşmaya çalışırız. Tüm ezberlerimizi bozar ve onunla birlikte olmak için her türlü zorluğu göze alırız. Aslında göze aldığımız zorluklar onunla birlikte olmak için midir? Yoksa o kişinin bize kendimizi özel hissettirmesinden midir o an pek anlayamayız… Sonra o kişi artık bize kendimizi özel hissettirmekten vaz geçer. Biz ise içinde bulunduğumuz duygu sarhoşluğuyla yalnızlığımıza sığınmak isteriz. Çünkü yalnızlığımız bizi terk etmez. Yalnız bırakmaz…
O kişiyi hayatımızdan çıkarmak ister ve yalnızlığımıza geri dönmek için sabırsızlanırız. Çünkü yalnızlığın canımızı ne kadar fazla acıtacağını biliriz. Sürpriz olmaz. Aşk denen şeyin aslında bir aldatmaca ya da oyalamaca olduğunu anlarız. Kendimizi teslim ettiğimiz kişinin acımasızlığı ve bize yaptığı haksızlık karşısında çığlık çığlığa bağırmak isteriz. Hatta onun suratına bir tokat atmak isteriz. Bizi anlayabilmesi ve masumiyetimize inanması için. Ama o an onu ne kadar sevdiğimizi düşünür ‘ya canı acırsa’ diye bu fikirden vazgeçeriz. Delice bir çelişki içerisinde kaybolmamak için kendimizle baş başa kalmak istemenin bir başka anlamının yeniden ‘yalnızlık’ olduğunu anlarız.
Belki de yaşamda her şeyi bir arada istemek bir haksızlık diyerek çok aşık olduğumuz kişiyi kaybetmeyi göze alırız.
O kalbimizi acıtmaya başladığı için ondan uzak durmaya başlarız. O bize özel hissettirmeyi bıraktığı için ona sıradan davranmaya başlarız. O bizi anlamadığı için ona kendimizi anlatmayı bırakırız. Ona değerimizi ve kendimizi anlatabilmek için ondan vazgeçmemiz gerektiğini anlarız. Ondan vazgeçeriz…Ya onunla olup ona sevgimizi ve kim olduğumuzu anlatmayı seçeriz. Ya da ondan vazgeçerek ona değerimizi ve kendimizi anlatırız. Bizim ondan vaz geçtiğimiz an, onun bizi anladığı andır. Ne yazık ki yaşamda bazı değerleri kaybedince anlarız…
Umarım siz kaybedince anlayanlardan olmazsınız. Yaşarken değerini bilenlerden olursunuz.
Çünkü her şeyin bir nedeni ve bedeli var…Ağır bedeller ödemeden ve büyük kayıplar vermeden elinizdekilerin değerini bilmeniz ümidiyle.
Bir kez daha sizlerle paylaştıklarımı okuduğunuz için gözlerinize sağlık. Hoşça kalın. Mutlu kalın. Bu arada unutmayın her hoşça kal bir merhabadır aslında.
DİĞER ADRESLER 
