Reiki yolla bana, börekler açayım sana
EPISODE 2

Velhasıl kelam adamla birbirimizin gözünün içine bakıyoruz, önce kim saldırıya geçecek diye. Bu arada salonda yerde boylu boyunca bir örtü serili. Amanın o da ne? Örtünün üstünde pıt pıt pıt sekerek gezen bembeyaz bir muhabbet kuşu. Sekti sekti sekti, hooop benim bacağıma atladı. Bu sefer benim üzerimde sekiyor. Omzuma çıkıyor, boynumu hafifçe gagalıyor falan. Ben elbette “ayyyy ne şirin” demek zorundayım. Bu arada adamın gözleri fal taşı gibi açıldı.

“İlknur Hanım bu kuş hiç kimseye gitmez. Hayret, size nasıl geldi? Çok yabanidir. Sizi çok sevdi. Demek ki çok pozitif bir insansınız.”
Yaaa ne demezsin diyorum içimden.
“Çok severim de ben hayvanları, hissetti herhalde.”
“Aman İlknur Hanımcığım, isterseniz alayım ben onu omzunuzdan. Her an üstünüze pisleyebilir çünkü.”
Aldırır mıyım ben onu omzundan be; o kadar gaza gelmişim sayende. Gitti bizim güzelim bembeyaz gömlek şimdi.
“Yok canım zararı yok kalsın.”

Laaaaaaaaaaaap, kuş s.çtı. Al sana pozitif İlknur. Sinirden beynim kaynıyor ama gülmeye çalışıyorum elbet. Başarısız temizleme çalışmaları, ardından muhabbet daldık en nihayet. Aynı esnada bizim fotoğrafçı konudan kapak fotoğrafı çıkartmak derdinde. Geldi iğrenç bitki çaylarımızda bu arada. Başladık biz yogi amcayla sohbete. Yerde bağdaş kurarak oturuyoruz. Adam anlatıyor da anlatıyor. Benim ayaklar başladı karıncalanmaya. Uyuşması da cabası! Bir sağa dönüyorum bir sola... Yok mu kardeşim sizin evde koltuk? Yoga yapmak zorunda mıyım sanki ben röportaj sırasında? Benim bildiğim misafir rahat ettirilir. Alınca Uzak Doğu’lu hatunu unuttun mu Türk adetlerini?

Anlatıyor da anlatıyor. Muhabbet bitmiyor ama ben bittim. Daha çekim yapacağız amca kısa kes artık! Şöyle övüyor kendini, böyle övüyor. Altıncı hissi çok kuvvetli imiş bir de telepati yeteneği varmış. Hangi arkadaşı aklına düşse, adam Fizan’da da olsa mutlaka onu ararmış. Kafamda bin bir tilki dolanıyor: sussa da çekimi yapıp gitsek diye düşünüyorum. Zaten çaydan da uykum geldi.

Ben tüm bunları düşünürken adam “Ayrıca düşünce de okuyabiliyorum.” demez mi? Aynı anda buz kestim. Yüzümdeki gülümseme dondu. Allahım ne yapacağım ben şimdi? Ya doğruysa. Yandım ben ya, yandım. Çıkıp gideyim hemen şimdi pılımı pırtımı toplayıp. Yogi amcanın yüzüne bakıyorum masum masum. Doğruysa belki beni affeder diye. Kötü bir şey düşünme, kötü bir şey düşünme... Üç kağıtçıyım ben vallahi. Bu sefer başladım içimden “ayyy ne kadar ilginç, hımm” falan demeye. Sohbet bitti, fotoğraflar çekildi, ayrılırken vicdan azabı dolu gözlerle adama baktım; boynum bükük elini sıktım. Hani gerçekten içimden geçenleri okuduysa ne kadar üzgün olduğumu bilsin.

O gün bugün Uzak Doğu ve felsefelerinden daima uzak durdum. Ta ki Reiki’ye umut bağlayana kadar. İnternette rastladım ismine: Gülcan Arpacıoğlu. Reiki master. Siteye girdim, gülen bir yüz. Dedim öğreneceksek bu Reiki’yi işte bu kadın olmalı. Bizim beyin elinden gelir zaten böyle şeyler. Kendisinde az biraz bioenerji var da. İkna oldu. Hafta sonu iki tam gün Reiki kursuna gitti. Birinci gün Reiki 1, ikinci gün Reiki 2’inci dereceyi öğrendi. Akşam bir karşılama bizimkine, sanırsın ki evliya. Kolay değil, şifa dağıtacak tabi o güzel elleri ile. Şimdi herkese Reiki yapıyor canım benim. Bu arada uzaktan havale de gönderiyor isteyenlere. Yalnız bizim diyalogları dışardan duyan çok güler herhalde;
“Hayatım, midem ağrıyor. Yollar mısın bana bir Reiki? Bilmem kimin de canı sıkkınmış ona da bir yollayıversen elin değmişken.”
Reiki dışında bir de EFT ve TAT var ki, iyi gelmediği rahatsızlık neredeyse yok. Daha ayrıntılı bilgi isteyenler ve ilgileneler için Gülcan’ın sitesini veriyorum: www.energyturkey.org
Vallahi bize faydası oldu, darısı sizin başınıza...

ilknur@cosmoturk.com