Kitap, on dokuzuncu yüzyılın beş ünlü merhum yazarının, kendilerine özgü renkli kişilikleri olan karılarının portrelerinden oluşuyor. Jules Michelet, Robert Louis Stevenson, Marcel Schwob, Jules Renard ve Jack London’un hayat arkadaşları... Birbirlerini hiç tanımayan, ama çok sevdikleri yazar eşlerinin ölümleriyle aynı şekilde yüzleşen beş kadının portresi…
Bu kadınların hepsi de kendilerini aynı ürkütücü problemle karşı karşıya hissediyorlardı; geride kalan olmanın zorluğu altında bu büyük adamların günlükleri, elyazmaları, defterleri ve hatıralarıyla baş başa kalmak. Ama onlar ne kocalarının şöhretinin ardına saklandılar ne de sadece kütüphanede duran eserlerinin tozunu almakla yetindiler. Cesur bir kararla kayıplarından konuşmaya karar verdiler. Kocalarını gündelik hayatlarıyla tanıyorlardı. Çoğunlukla çalışmalarına yardım edip hastabakıcıları olmuşlar, sayıkladıkları günlerde onlarla beraber sabahlayıp, son nefeslerine kadar onları sevmişlerdi.
Fakat beklenmedik biçimde, kocalarının günlüklerini okumak, bazı gizli kalmış yönleri açığa çıkarıyordu. Hatta içlerinden bazıları için utanç verici gerçeklerle yüzleşmek, tanıdıklarını zannedip göklere çıkardıkları adamın efsanesinin sonu olmuştu. Yine de bazı hareketleri veya düşünceleri nedeniyle nefret uyandırmaları, hatta suiistimalci diye nitelendirilip kocalarının günlüklerinden kendi itibarlarını zedeleyecek kısımları bilerek yok ettikleri iddiaları, hepsinin çok güçlü kadınlar olduğu gerçeğini değiştirmedi.
Bu acılı kadınlar, kocalarının edebiyat dünyasının kelepçeleri arasında kendi profesyonel hayatlarında bir atılım yakalayabilmişler miydi? Gerçekten onları sevdiler mi, yoksa sadece büyük ve usta yazarların efsanelerine boyun mu eğdiler?
Sevgili Ölü Kocam, mahrem bir dünyanın kapısını aralıyor…
DİĞER ADRESLER 
