Tarih kitapları hep erkekleri anlattı. Erkeğin savaşı, barışı, taht uğrunda döktüğü kan, aldığı can...

Kadınlar büyük bir hikâyenin yan karakteriydi sanki. Tarih böyle bakmayı seçmişti. Ve yanıldı.

Asırlar boyunca cesur, güçlü, tuttuğunu koparan, isimli, isimsiz sayısız kadın, erkeğin ördüğü düşünülen iktidar duvarlarının gerçek mimarıydı. Anne Boleyn, Isabella, Hürrem Sultan, Nurbanu Sultan, daha birçoğu ve Safiye... Herbiri, dahil olduğu hanedanın kaderinde vazgeçilmezdi.



Osmanlı’da kadınlar saltanatı adıyla anılan iki yüzyıllık dönem boyunca birçok kadın, koca bir imparatorluğun yönetiminde kilit görevler üstlendi. Önce Hürrem. Ardından Nurbanu. Safiye ve Handan Sultan…

Güç dünyasının erkek kahramanları arasında kadınsıydılar. Şehvet dolu bakışları okşarken insan ruhunu, tek bir kaş hareketiyle kelleler uçardı. Al dudakları beklenmedik arzularla aralandığında, o dudaklardan dökülen tek bir söz savaşlar başlatırdı.

Venedik asıllı Safiye’nin gerçek adı Agrippine’ydi. O da Hürrem gibi kaçırılarak saraya hediye edilmişti. Ve yine Hürrem gibi kısa zamanda Harem’de yükselecekti. Güzeldi, zekiydi, boşa adım atmazdı, kendini koruyacak ve ahaliye hükmedecek kadar, hatta daha da güçlüydü. Evlendiği sultan ve doğurduğu şehzadenin ipleri Safiye’nin elindeydi. Osmanlı’nın yakın geleceğine imza atmaktan çekinmeyecekti.

TURHAN TAN KİMDİR?

Gerçek adı Mehmet Samih Fethi. 1885 yılında Diyarbakır’da doğdu. Bir süre öğretmenlik, belediye katipliği yaptı. Neredeyse tamamı tarihi ve yaklaşık yarısı gazete sayfalarında kalmış kırka yakın roman yazdı. 24 Aralık 1939’da öldü.

Eserleri: Cehennemden Selam (1928), Akından Akına (1936), Cem Sultan (1935), Viyana Dönüşü (1937),Hürrem Sultan (1937), Safiye Sultan (1939), Devrilen Kazan (1939)

SAFİYE
Turhan Tan
Artemis Yayınları