İncecik bağ…Sırma iple bağlı …
“Dibe vurunca hızla yukarı çıkarsın !"
Yüksek kayalıklardan derin sulara atlayınca duyduğun his gibidir “dedi, dost kadın.
Masmavi denizin içinde uzak gibi görünen güneşin ışığına doğru yüzerken,nefesinin kısıldığını zannederken, fırlayıp derin soluk aldığın andır işte… Üç beş kulaçlık mesafe.
“Asıl dibe vurunca şükür zamanıdır “ dedi bilge dost.
En son ne zaman yukarı çıktın böyle diye soruyla devam etti,yağan yağmurun toprağa bıraktığı kokuyu içine çekip o anki hazzın verdiği huzurla.
Sadece gülümsedi kadın.
İçinden konuştu bu sefer nice dostlara ulaşsın iç sesi diye.
Öyle çok insan vardır ki önce yalnızlığa kapılır,dünya bomboş bir kazan o da içinde bir başına kala kalmış kepçe,hatta kepçe başına vurulmuş dan diye.
Oysa o dan ! dank ! etmek içindir,hayırdır,hadi toparlan da şükret ve hemen sor “Niye “ diye.
Bilmelisin neden değil doğru soru,yoksa cevap gelmez,kısır döngü devam eder.
Asolan ve asıl zirveye çıktığın an gelmişdir,anla,fark et,farkındalığın tadını ve hissini yaşa,yaşa ki daha güçlen.
Hadi kalk da yorul ve sadece Tek olanda iste,güven,hakkın hakka ulaşmasını görerek ve dibe vurmanın şükrünü tüm yüreğinde hissederek.
Sevinç ÇAKMAZ
05 Nisan 2011
sevinc@cosmoturk.com
SEVİNÇ ÇAKMAZ - KEDİ GÖZÜ
YAZARA E-POSTA GÖNDER