Anne

Onu anlatamam sayfalar yetmez. Bu gün seçtiğim tüm çiçekler,içtiğim içkiler onun şerefine.Hayat beni en acı,en savunmasız yerden vurmak için atağa geçtiğinde,hiç kimse yokken annemi buluyorum hep yanımda.Ama ben Babamın kızıymışım bana öyle söyler hep : )

Hakkını helal et anne emeğin çok nede olsa üzerimde.Babam belki söyleyemeden veda etti,bizi sana emanet etti anne.

Hayat acımasız,dikenli yolları, hep atlattık beraber, kimse yıkamadı bizi anne.Söz veriyorum yıkamayacak anne.Sen yine şanslısın Anne, ben tadabilecekmiyim,duyabilecekmiyim bu kelimeyi bir kere,Allah nasip eder mi bilmiyorum anne.Ve sözler yetmez seni tarif etmeye daha fazla gözlerim dolmadan en iyisi BEN susayım sen oku ANNE…

Zaman geçiyor,
Hergün bir yaprak,
Hergün bir damla daha hayattan,
Büyüyorum anne.
Hani içinde bir kıvılcım olurya,
Hani herşey çok güzeldir,
Benim kıvılcımım kor oldu,
Ama bak herşey yolunda değil anne.
Hani ufacık bir bebekken,
Sadece acıkınca ağlarmışım,
Başka zamanlarda sürekli gülermişim,
Artık sadece acıkınca ağlamıyorum anne.
Bak yıllar ne çabuk geçmiş,
Sadece gülünmeyeceğini öğrenmişim,
Belkide öğretilmişim.
Ben büyümüşüm be anne.
Yanından ayrılmayan kızın,
Bak artık uzaklarda,
Üstelik yalnız,
Hemde herkesin içinde anne.
Öyle birde tuzağa düşmüşki,
Of dese olmaz, yok dese hiç,
Adını bile koyamamış,
Yardım etsene anne.
Anlayacağın eskiyi özledim anne,
Yeniden çocuk olmayı,
Sadece acıkınca ağlamayı,
Ve hiç şimdiyi yaşamamayı.
Zaman geriye gitmez değilmi?
Ya da ben yeniden çocuk olamazmıyım?
Söylesene onu unuttum diyebilirmiyim?
Yani herşey söylemek kadar kolay olabilirmi anne?
Dur söyleme,
Ben yine hayal kuruyorum değil mi ?
Sadece kendimi kandırıyorum değil mi ?
Peki kalbimi kim kandıracak anne?
Eskiden günlerin, hatta dakikaların hesabını tutardım,
Şimdi günlerden Cuma belki de salı,
Günlerin ne önemi kaldı ki,
Takvimlere bile küs oldum anne.
Yinede ayaktayım, direniyorum.
Belki de bir ışık arıyorum,
Bulunca herşey den kurtulabileceğim,
Ne güçlü büyütmüşsün beni anne!
Sen yinede beni merak etme,
Her şey ile savaşmayı,
Güzel günlerinde olacağını,
Ben senden öğrendim anne.
Yinede buralar güzel, soğukları saymazsan.
İnsanlar mutlu, beni saymazsan.
Gündüzler ve gecelerde iyi, yalnızlığımı saymazsan.
Beni soracak olursan anne,
Bende iyiyim, içimdeki yangını saymazsan.