Şiddetin her türü, kadının fiziksel, cinsel, ruhsal ve ekonomik açıdan zarar görmesine, acı çekmesine neden oluyor, mağdur ediyor, kadının kendine özgüvenini, girişimcilik ruhunu yok ediyor, onurunun zedelenmesine yol açıyor. Aile içi şiddete tanık olan çocuklar da okulda genellikle kendinden küçük ve güçsüzlere şiddet uyguluyor. Bir kısır döngü halinde evde, okulda, sokakta yaşanan şiddet toplum yapısının bozulmasına yol açıyor.

Bu sorun çözümlenmeli. Bu açıdan, şiddetle mücadele için yasalar çıkarılıyor, barolar, kadın kuruluşları, duyarlı belediyeler şiddet mağduru kadınlara her türlü destek veriyor. Ama şiddet önlenemiyor, giderek artıyor. Son altı ayda 26.000 kadın şiddete uğramış, polise başvurmuş, son 180 günde 130 kadın cinayeti işlenmiş.Aslında kadına yönelik aile içi şiddet sadece kadının sorunu değildir.

Bu nedenle de, sadece kadınların mücadelesi ile şiddet önlenemiyor ve önlenemeyecektir.

ŞİDDETİ NASIL ÖNLEYECEĞİZ?

Kadına el kaldırmak günahtır, ayıptır, denildi, çözüm olmadı. Yasa çıkarıldı, kadını şiddetten korumak için tedbirler getirildi, şiddet artık bir suç, ama şiddet devam ediyor. Kadın kuruluşları mücadelelerini yoğun olarak sürdürüyor.

Şiddet konusunda bilgilendirmek, tedbirler getirmekle ancak toplumda bir farkındalık yaratıldı, medya aracılığıyla yaygınlaştırıldı, çözüm için çok yönlü çalışmalar yapıldı, yapılıyor.

Ama olumlu bir gelişme sağlanamıyor.. Çünkü sorunu çözmek için bir yanı eksik kalıyor.

Şiddetle mücadele için 6284 sayılı Kanun yürürlükte. Ama yasanın amaca uygun uygulanmasını destekleyecek alt yapısı henüz oluşturulmadı, Şiddeti Önleme İzleme Merkezleri ülke çapında kurulmadı, Yönetmeliği çıkarılmadı.

Bir toplumsal sorun olan kadına yönelik şiddet ancak kararlı bir devlet politikası uygulanmasıyla, kadın erkek elele vererek sona erdirilebilir.