Otomatiğe bastım. Çünkü sen zili çalmıştın. En nihayet gelmiştin artık. Kapı açıldı kimse yok. Kimse nerede? Görünmemişti hâlâ kapıda. Sonra çıktı yana döne ortaya. Şaşkın bir ördekti gelen. Şaşkın. Ördek.

Ördekti benim arkadaşım, şaşkındı hem de. En sevimlisinden. Yok yok, "yeşil gövel ördek"ti. Yeşil giymişti çünkü. Bir türlü yakalayamıyordum gözlerini. Çünkü hâlâ şaşkındı. Kendini suçlu hissetmişti aslında. Bunu giderken anlayacaktım. Gelmesini hem istemiştim, hem istememiş. Canını yakacaktı kızımın. Ama ona iyilik edecekti. Dayısıydı onun. Yıllardır kayıp olan dayısı. Ona kötü bir şey yapmazdı. İkisine de yapmazdı.

Konuştular, hem de çok. Seneleri dakikalara sığdırmaları gerekiyordu. Çünkü zaman bitecekti. Şaşırdılar. Kız da ördek olmuştu. Şaşkın bir ördek. İki ördektiler artık. Karşılıklı konuşan ördekler. Gagaları düşmüştü. Kız ördek anlatıyordu habire. Erkek ördek hâlâ şaşkındı... Ama anlatıyordu. Geçti zaman, zaman... Hep geçerdi umarsızca, huyuydu. Kimseden izin almazdı: Huyuydu!... "Hadi yapalım!" dedi adam. Adamdı artık o... Ördek değildi. Adamdı ve yapacaktı. Yapacaktı, sonra gidecekti. Gitmeliydi. Gitmeseydi. Birine iğne batmıştı. Küçük bir miyav sesi geldi. Biri miyavlamıştı. Kedi miyavlamıştı. Her şey bitmişti. Her şey. Bit-ti.
Birden bir keman sesi yayıldı. Ama bunu kimse duymadı. Kapıya yöneldi adam ile kadın. Adam gidecekti, kadın kalacak. Adam gitmeliydi, kadın kalmalı. Öpüştüler kapıda. Sarılınca ördek oldular yine. Sudan çıkmış ördekler. Ördeklerin kalbi bu kadar hızlı çarpar mıydı? Yoksa suya mı kavuştular? Su mu çarpmıştı kalplerine? Şaşırdılar yine. Ama ördek olmadılar. Geri döndüler tekrar öpüşmek için. Kedi de miyavlamıştı. Oysa onlar keman sesi dinleyecekti. Konuştular yine bol bol. Keman sesleri arasında. Birden kemanlar sustu. Sus-tu. Durdu her şey. Dur-du. Durduruldu.

Kadehe bir şeyler aktı. Kırmızı bir şeyler. Kışkırtıcı, kötü, ağlatıcı. Kalem sesi geliyordu bir yerlerden. Bir kalem yazıyordu. Bir şeyler yazıyordu, hızla. Fark etti, kalem bunları yazıyordu. Yazdı. Tüm bunları o yazdı. Kız değil, çünkü kız masumdu. Masum. Çünkü herkes bilirdi. Yazmak kötüydü. Kötü. Kakaydı. Kaka. Oysa kız da adam da masumdu. "MASUMDULAR"

İlknur Akgül Ardıç
ilknurakgul@tnn.net