(Malum, taze bir başlangıç. Eminim dünyanın bütün köşe yazılarında yeni yıl kelimesi en az 79.683.525 kez kullanılmıştır. Ben de farklı bir şey yapmamaya karar verdim. Bu yazımızın fon müziği çocukluğumuzda, TRT çocuk korolarının yılbaşlarında söylediği şarkılardan biri olacak. Sözlerini görünce eminim melodiyi hatırlayacaksınız:
Yeni yıl, yeni yıl, yeni yıl, yeni yıl bizlere kutlu olsun,
Yeni yıl, yeni yıl, yeni yıl, yeni yıl bizlere mutlu olsun...)


KAYIP ÇOCUKLUK ARKADAŞIM


Sonunda bir yıl daha geçti...

Yine mi?

Çocukken nasıl da heyecanla beklerdim yılbaşı akşamını.

Misafirler, tombala, hindi, TRT, paketler, 10, 9, 8, 7...

O zamanlar kimseye hediye almam da gerekmezdi.

Mümkün mertebe saat 12’ye kadar uyanık kalmaya çabalardım.

On ikiyi bir geçe biraz daha büyüdüğümü hissedip mutlu olur, geçmiş yılı kocaman, kırmızı kurdeleli bir kutunun içine koyduğumu ve o kutuyu divanın altında diplere doğru itelediğimi farz ederdim. (O divanın altı hep kullanılmayan ıvır zıvırlarla doluydu.)

Hele ertesi sabaha uyanmanın zevki de ne başkaydı ama! Sanki yeni bir yıl değil yeni bir yaşam gibi hissederdim ilk günün tazeliğini.

Artık çocukluğumda kalan, yılbaşında duyduğum o heyecan hala çocuk kaldı ki benimle saklambaç oynamayı çok seviyor son yıllarda.

Dört yıldır yeni yıla sahnede giriyorum.

İnsanları eğlendirirken, onları keyifli görmekten çok mutlu oluyorum. Ama sahneden indiğimde o mutluluk yerini neden orada olduğunu bile bilemeyen şaşırmış bir hüzne terk ediyor.

Benim için artık yılbaşı sahne demek.

Yan komşum için ailece bir araya gelmek;

Kuzenim için yıkılana kadar içmek;

Zengin bir akrabam için en pahalı gece kulübünde ön masalardan birinde oturuyor olmak;

Bizim sokağın köşesinde kaldırımda oturan ak saçlı nine için ördüğü patiklerden fazladan birkaç çift patik satmak demek. yılbaşı..

Aslında herkesin anladığı bir başka şu yeni yıldan.

Yeni yıl denen şey hiç olmasaydı yokluğunu hisseder miydik acaba?

Peki benim çocukken duyduğum o yeni yıl heyecanını hala hissedebilen bir var mı bu yakınlarda? Varsa onunla tanışmak istiyorum.

Çünkü ben o heyecanı çok, ama çok özlüyorum.

Belki o kişiyi bulursam bana o heyecanı hatırlamamda yardımcı olur kim bilir...

Ben de en sevdiğim çocukluk arkadaşlarımdan birini bulmuş olurum.

Çok mu şey istiyorum?

Hiç sanmıyorum.

Herkese bol gülücüklü, huzurlu yeni yıllar.


Yasemin Uludoğan
yasemin@cosmoturk.com


Felsefel Köşe:

Evren yalnızca düşündüğümüzden değil, düşünebileceğimizden daha tuhaf olabilir.
Adamın biri